بازار نو

بهترین نوع حمام کردن

شما یک روز در میان حمام می‌روید یا هر روز؟ چند دست موهایتان را شامپو می‌کنید؟ با چه شامپویی موهایتان را می‌شویید؟
حمام رفتن هم راه و رسمی دارد که دانستن و رعایت آن می‌تواند شما را سرحال‌تر و پاکیزه‌تر کند.
با دکتر حسین طباطبایی، متخصص پوست و مو، درباره روش‌های صحیح حمام کردن از منظر یک متخصص پوست به گفتگو نشسته‌ایم.

آقای دکتر! بعضی‌ها عادت دارند دوش بگیرند و بعضی‌ها عادت دارند در وان بخوابند. از بین این دو عادت، کدام یکی سالم‌تر است؟
راستش، این دو عادت، تفاوت چندانی با هم ندارند. البته یک تفاوت مختصر وجود دارد که باید به آن اشاره کنم. به‌طور معمول وقتی دوش می‌گیرید، آب روی سر و بدن‌تان جاری می‌شود و پوست و موی‌تان را شستشو می‌دهد و می‌رود. این آب، آبی است که جریان دارد و از آب لوله‌کشی شهر است و طبیعتا پاکیزه. ولی وقتی وان را پر می‌کنید و در آن دراز می‌کشید، آب راکد است و امکان آلودگی آن وجود دارد و مقداری از چرک بدن وارد آب وان می‌شود. از طرف دیگر، وقتی دوش می‌گیرید آب کمتری استفاده می‌شود تا بخواهید برای حمام کردن تمام اعضای خانواده وان را از آب پر و خالی کنید. همچنین شستشوی کامل بدن و اعمال بهداشتی زیر دوش راحت‌تر است.

پس به نظر می‌رسد دوش گرفتن بهداشتی‌تر است؟
بله. وقتی استحمام تمام و آب وان خالی می‌شود، مقداری از آلودگی‌ها به دیواره‌های وان می‌چسبد. اگر یکی دیگر از اعضای خانواده که می‌خواهد به عنوان نفر بعدی حمام کند، وان را از آب پر کند، این آلودگی‌ها دوباره وارد آب می‌شوند و آب را آلوده می‌کنند.

اگر همه اعضای یک خانواده عادت داشته باشند در وان حمام کنند؛ چه؟
باید اعضای خانواده‌ای که از وان برای حمام کردن استفاده می‌کنند، به رعایت بهداشت وان که وسیله‌ای عمومی ‌به حساب می‌آید، توجه کافی داشته باشند. لازم است هر نفر پس از استحمام، دیواره‌های وان را با وسیله‌ای زبر از آلودگی‌ها پاک و ضدعفونی کند تا برای استفاده نفر بعدی آماده باشد.

کیسه و سفیدآب چطور؟ واقعا کیسه کشیدن چرک‌ها را از روی پوست پاک می‌کند؟
ما به هیچ وجه استفاده از کیسه و سفیدآب را توصیه نمی‌کنیم؛ چون باور‌هایی که درباره آن در فرهنگ ما وجود دارد، غلط است. ما با کیسه کشیدن می‌خواهیم به زور طبقه سطحی پوست را که لایه شاخی نام دارد، از سطح پوست برداریم و خیلی‌ها وقتی به اصطلاح با کیسه چرک می‌کنند، تصور می‌کنند این چرک‌ها هستند که از پوست خارج شده‌اند؛ درحالی که ‌این لایه‌ای از پوست است که شما به زور کنده‌اید. وجود لایه شاخی پوست که سطح آن را می‌پوشاند و لایه‌ای مرده از سلول‌های پوستی است، برای حفاظت لایه‌های زیرین پوست که زنده‌اند، لازم است.

پس پیشنهاد شما چیست؟
استفاده از یک لیف نرم و صابون، بهتر است. یک لیف نرم برای برداشتن عرق از سطح پوست کافی است. با استفاده از یک لیف نرم، آن بخش از سلول‌های سطحی پوست که آمادگی جدا شدن از سطح پوست را دارند، برداشته می‌شوند و می‌ریزند. بنابراین لازم نیست شما با یک کیسه زبر و سفیدآب زبرتر و با فشار دست به جان طبقه سطحی پوست‌تان بیفتید. این کار سلامت پوست و نقش حفاظتی آن را به خطر می‌اندازد.

بعضی‌ها در یک‌بار حمام رفتن، سه بار سرشان را شامپو می‌کنند. این عادت خوبی است؟
شامپو کردن شیوه خاصی دارد. اگر شما پوست طبیعی یا مایل به چرب دارید که اغلب جوان‌ها چنین پوستی دارند، می‌توانید از این روش استفاده کنید. اگر هر روز حمام می‌روید باید یک بار شامپو کنید. اگر یک روز در میان به حمام می‌روید باید دو بار شامپو کنید و اگر سه روز یک بار حمام می‌کنید باید سه بار شامپو بزنید؛ یعنی به ازای هر روز باید یک بار شامپو کنید. ولی بهتر است با فواصل کمتری به حمام بروید تا کمتر شامپو بزنید.
اگر هر روز حمام بروید و یک بار شامپو بزنید، بهتر از سه روز در میان سه بار شامپو زدن است.

درباره کسانی که پوست خشک دارند، چطور؟
کسانی که پوست طبیعی مایل به خشک دارند، باید بر حسب خشکی موهایشان، یک روز در میان یا دو روز در میان به حمام بروند و تعداد دفعات شامپو زدن را کمتر کنند. کسانی که به دلیل پیری، پوست و مو‌هایشان خشک شده است می‌توانند هر روز حمام کنند، ولی هر روز شامپو نزنند و با آب تنها دوش بگیرند. بهتر است به دلیل خشکی پوست و موهایشان، دو یا سه روز یک بار شامپو بزنند.

حرف آخر؟
توصیه آخرم این است که پس از استحمام، فاصله میان انگشتان پا به طور کامل خشک شود؛ به دلیل این که پس از شستن پا، اغلب رطوبت میان انگشتان پا باقی می‌ماند و این رطوبت زمینه‌ساز پرورش قارچ‌هایی در این محیط می‌شود که بیماری‌زا هستند و به سفید و لیچ شدن میان انگشتان پا منجر می‌شوند. برای پیشگیری از این مشکل باید پا را پس از شستن، خوب خشک کرد.

بازار یکشنبه 19 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 07:58

0 نظر

سلامت پا، قربانی زیبایی زنان

پوشیدن کفش ‌های پاشنه بلند نه تنها روی سکوهای سالن‌ مد، بلکه در زندگی روزمره بسیاری از زنان در سراسر جهان جایگاه ثابتی دارد. این کفش‌ ها قد را بلندتر می‌ کند و به برخی احساس اعتماد به نفس بیشتری می ‌دهد.

هنگام پوشیدن آن ها بدن از حالت معمولی خود خارج و عضلات پا کشیده می ‌شود. مدت ‌ها است که نسبت به کفش‌ های پاشنه بلند نگاه بدبینانه ‌ای وجود دارد و پزشکان معمولا در مورد پی ‌آمدهای بد آن برای سلامتی هشدار می ‌دهند. کمردرد، واریس و خارج شدن بدن از حالت صحیح آن از مشکلاتی هستند که به استفاده از این کفش ‌ها نسبت داده می ‌شوند. البته ارتباط پوشیدن کفش پاشنه بلند با این عوارض به ‌طور علمی ثابت نشده است.

مضرات کفش پاشنه بلند برای سلامت پا!

محققان متوجه شدند زنانی که مرتب و برای مدت‌ های طولانی کفش ‌های پاشنه بلند می ‌پوشند بیشتر دچار درد در ناحیه پا می‌ شوند، چرا که عضلات آن‌ ها بیش از اندازه کشیده می ‌شود و امکان استراحت برای آن‌ ها فراهم نیست.

وضعیت بدنی در زمانی که کفش پاشنه بلند می پوشید به صورتی است که مرکز جرم بدن را به جلو متمایل می‌ کند و لگن و ستون مهره‌ ها از هم راستا بودن خارج می کند.

فشار پاشنه ی بلند، باعث بلندتر به نظر رسیدن پاها شود ولی بالا رفتن پاشنه باعث افزایش فشار روی پنجه پا خواهد شد.

عضله ساق پا متناسب با مقدار بالا رفتن پاشنه منقبض می‌ شود و این امر در طولانی مدت سبب کوتاه و سفت شدن عضله خواهد شد.

اعصاب مورتون پاشنه بلند و پنجه باریک می ‌تواند سبب رشد غیرطبیعی عصبی (نوروما) در بین انگشت ‌های سوم و چهارم شود که به نوبه خود باعث درد و بی ‌حسی انگشتان خواهد شد.

تاندون آشیل وقتی جلوی پا نسبت به پاشنه پایین می ‌آید، به سمت بالا کشیده می ‌شود. هرچقدر که طول این تاندون کوتاه تر شود، درد شدیدتر خواهد بود.
کفش پاشنه بلند

رنج بردن به خاطر زیبایی:

پاشنه ی بلند سلامتی را به خطر می اندازد

وقتی خانم ها از کفش پاشنه بلند استفاده می کنند راحتی خود را فدای مد می کنند. ممکن است که پاشنه های بلند پا را زیبا تر نشان دهد ولی تاثیر تدریجی و منظم به دلیل بالا بودن پا بیشتر از آن چه که انتظار دارید خود را نشان می دهد. وقتی کفش پاشنه بلند می پوشید مهم است، بدانید که دقیقا چه چیزی را دارید برای زیبایی فدا می کنید.

خطرات کوتاه مدت:

عامل لیز خوردن و پشت پا خوردن

وقتی خانمی پاهایش در کفش پاشنه بلند لیز می خورد به سرعت تعادل خود را از دست می دهد و به سختی راه می رود. یک مسیر ساده از نقطه A تا نقطه B با کفش پاشنه بلند، کار بسیار سختی می شود. پاشنه کفش ممکن است باعث رگ به رگ شدن یا پیچ خوردن قوزک پا یا زانو شود. یک شب خوب که با کفش پاشنه بلند شروع می شود ممکن است در آخر به اتاق اورژانس ختم شود.

خطرات بلند مدت:

تاثیر پاشنه کفش روی بدن

وزن بدن روی پاشنه پا به مقدار مساوی تقسیم می شود. اگر روی پاشنه کفش این وزن درست تقسیم نشود نمی توانید تصور کنید که چه آسیب هایی به بدن خواهد رسید. تعادل بدن به سمت جلو تغییر پیدا می کند، در نوک انگشتان جایی که تحمل این همه فشار را ندارد.

زانوهای شما فشار این تغییر را تحمل می کند. مطالعات نشان می دهد که پاشنه کفش فشار زیادی را هم به جلو و هم به پشت زانو وارد می کند؛ پوکی استخوان در زنانی که در بزرگسالی و جوانی کفش پاشنه بلند استفاده می کنند رایج است. کمردرد نیز یکی دیگر از عوارض بلند مدت پاشنه بلند است.

یافته ‌های جدید در مورد تأثیرات کفش پاشنه بلند بر سلامتی

کفش پاشنه ‌بلند بین خانم‌ ها محبوبیت زیادی دارد، اما تا کنون پزشکان همواره در مورد پی ‌آمدهای احتمالی آن برای سلامتی هشدار ‌داده ‌اند. حال پژوهشگران اتریشی به نتایج جدید دیگری در این زمینه دست یافته‌ اند.

اخیرا پژوهشگران دانشگاه وین اثرات کفش پاشنه بلند را روی عضلات ساق پا مورد بررسی قرار داده ‌اند. آن ها داوطلبان 20 تا 50 ساله را به دو گروه تقسیم کردند. گروه اول از زنانی تشکیل شده بود که به مدت دو سال به طور منظم کفش‌ های پاشنه بلندی می ‌پوشیدند که ارتفاع پاشنه‌ آن ها حداقل 5 سانتیمتر بود. در گروه دیگر زنانی مورد بررسی قرار گرفتند که همواره کفش‌ های تخت به پا می ‌کردند.

پژوهشگران اتریشی با استفاده از سونوگرافی دریافتند که رشته‌ های عضلانی پشت ساق پا در زنانی که مرتب کفش پاشنه بلند می ‌پوشند 13 درصد کوتاه ‌تر از دیگران است.

به دلیل پوشیدن کفش پاشنه بلند، عضله ساق پا متناسب با بالا رفتن پاشنه منقبض می ‌شود. این امر روی رشته ‌های عضلانی تأثیر منفی می‌ گذارد و موجب کوتاه و سفت شدن عضله می ‌شود.

اما بنا بر یافته‌ های پژوهشگران دانشگاه وین که در مجله‌ Journal of Experimental Biology چاپ شده است، کوتاه شدن عضله پشت پا در راه رفتن خانم‌ های علاقه‌ مند به کفش پاشنه بلند اختلال ایجاد نمی ‌کند، چون تاندون آشیل آن ها در اثر کشیده شدن پاها ضخیم ‌تر می ‌شود. از این رو ضخامت تاندون آشیل، تأثیر منفی کوتاه شدن عضله پشت پا را خنثی می ‌کند.
کفش پاشنه بلند

کفش پاشنه بلند خوب است یا بد؟

بنا بر پژوهش یادشده، خانم ‌هایی که کفش پاشنه بلند می‌ پوشند در حقیقت تنها زمانی دچار مشکل خواهند شد که تصمیم به پوشیدن کفش تخت بگیرند. تاندون آشیل آن ها هنگام راه رفتن با کفش تخت به شدت کشیده می‌ شود و احساس ناخوشایندی را در پا ایجاد می ‌کند.

پژوهشگران پوشیدن کفش پاشنه بلند را آن قدر مضر نمی‌ دانند، اما توصیه می‌ کنند که دوستداران این مدل کفش برای پیشگیری از پا درد به تمرین‌ های کششی بپردازند.

چگونه از آسیب جلوگیری کنیم

این استدلال که پاشنه اگر پهن تر باشد کمتر از پاشنه نوک تیز آسیب می رساند در تحقیقات غلط از آب در آمده است. هر کفشی که پاشنه داشته باشد و شما را چند سانتی متر بالا ببرد برای شما مضر است و به بدن شما آسیب می رساند. اگر فقط در شرایط خاص و مهمانی ها از کفش پاشنه بلند استفاده کنید زانو ها و کمر شما از شما بسیار تشکر خواهند کرد!

اگر مجبورید که این کفش ها را بپوشید قانون سه ساعت را به خاطر بسپارید: هر دفعه، کفش پاشنه بلند را بیشتر از سه ساعت نپوشید. بعد از در آوردن کفش ها تا آن جا که می توانید پاهای تان را ماساژ دهید. با استراحت دادن به پاهای تان و مراقبت از آن ها به طراحان اجازه نخواهید داد که به آن ها آسیب برسانند.

مهمترین عوارض کفش نامناسب

مهمترین عوارض کفش نامناسب ایجاد فشار روی پا و بروز زخم و خستگی است که خوشبختانه بسیاری از عوارض ایجاد شده برگشت پذیر هستند و با تعویض کفش و ارائه درمان مناسب حل می ‌شوند.

در بعضی افراد کفش نامناسب عوارض جبران ناپذیری برجای می ‌گذارد مثلاً در بیماران دیابتی که مستعد زخم‌ های پا هستند، شاید عوارض استفاده از کفش نامناسب برگشت ناپذیر باشد.

بنا براین کفش مناسب کفشی است که از همان ابتدا افراد در آن احساس راحتی کرده و به راحتی بتوانند با آن راه بروند. از ویژگی‌ های کفش راحت می ‌توان به داشتن انحنای متناسب با قوس کف پا، و پاشنه مناسب می باشد.

بازار یکشنبه 19 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 07:57

0 نظر

ناگفته های علل بوی بد دهان

به گزارش سلامت نیوزدکتر اکبر مظاهری جراح و دندانپزشک در این باره گفت : دهان حفره ایست از بدن، که بعلت ارتباط با محیط خارج، محیطی مرطوب و مکان مناسبی برای زندگی باکتری ها است.
وی افزود : باکتری ها که برای رشد و بقای خود از مواد قندی استفاده می کنند با آزاد کردن ترکیبات گوگرددار باعث بوجود آمدن بوی بد دهان می شوند.
بررسی منشآ بوی بد دهان باید به ترتیب زیر انجام شود:

1-حفرۀ دهان:
الف- پوسیدگی های دندانی: در معاینات دندانپزشکی،باید اول پوسیدگی های دندانی بررسی شوند. پوسیدگی های دندانی خود محل مناسبی برای تجّمع مواد غذایی و تولید ترکیبات گازدار توسط باکتری ها می باشند.پس برداشتن پوسیدگی ها و ترمیم آنها می تواند بوی بد دهان را با منشآ پوسیدگی از بین ببرد.

ب-پر کردگی های نا مناسب : این پرکردگی ها به علت فرم نامناسب و گیر غذایی که ایجاد می کنند باعث التهاب لثه در همان ناحیه شده و بوی نامطبوعی ایجاد می کنند.

ج-پروتزهای دندانی نامناسب: روکش ها و بریجها یی که گیر غذایی داشته باشند و یا دندان های زیر آنها دچار پوسیدگی شده باشند، می توانند بوی نامطبوعی را در دهان ایجاد کنند.

د-بیماری های لثه: چه در مرحله ای که فقط بافت نرم لثه درگیر است(ژنژیویت) و چه در مرحله ای که استخوان نگهدارنده دندان هم درگیر می شود(پریودنتیت) در هر دو مرحله باکتری ها می توانند بوی بسیار نامطبوعی ایجاد کنند.بنابراین درمان بیماری های لثه از اهمیت زیادی برخوردارند. ه-زبان شیاردار و زبان مودار: که باعث تجمع مواد غذایی در سطح زبان می شوند می توانند بوی بد دهان ایجاد کنند. بنابراین شستشوی زبان( مخصوصآ قسمت خلفی) با مسواک زبان شو می تواند به رفع بوی بد کمک کند.

و-تنفس دهانی: افرادی که مشکل انحراف بینی،پولیپ بینی،لوزه های بزرگ و از این قبیل داشته باشند به جای تنفس با بینی، از دهان نفس کشیده و این امر مخصوصآ در طول شب باعث خشکی دهان و در نتیجه بوی بد دهان می شود.
برای رفع این مشکل باید با یک متخصص گوش و حلق و بینی مشورت کرده ودر صورت نیاز به جراحی، اقدام کرد.

- بوی بد دهان در صورتی که منشآ دهانی نداشته باشد، می تواند منشآ آن اختلالات حفرۀ بینی، اختلالات تنفسی، اختلالات گوارشی، و یا بیماری های سیستمیک از قبیل نارسایی مزمن کلیه،دیابت و یا تغییرات هورمونی باشد.

2- حفرۀ بینی: در صورتی که منشآ بوی بد دهان حفرۀ بینی باشد، همانطور که قبلآ گفته شد می تواند به دلیل پولیپ بینی، سینوزیت مزمن عفونی و یاغیرعفونی،رینیت آتروفیک و رینیت چرکی باشد، که در این صورت باید با یک متخصص گوش و حلق و بینی مشاوره کرد.

3-بیماریهای دستگاه تنفسی: نظیر آبسۀ ریوی،سل ریوی، برونشیت مزمن و یا هر بیماری که به مجاری تنفسی آسیب برساند می تواند باعث بوی بد دهان شود.

4-بیماریهای دستگاه گوارشی: نظیر سوءهاضمه، یبوست ،زخم معده،سرطان معده و سرطان مری می توانند باعث بوی بد دهان شوند. آزمایشات هلیکوباکترپیلوری هم می تواند در این مورد کمک کننده باشد .در ضمن انسداد نسبی مجرای خروجی معده و یا بیماری ریفلاکس که باعث برگشت اسید معده و صفرا به مری می شوند هم می توانند باعث بوی بد دهان شوند. نوشیدن بیش از حد چای و قهوه و یا مصرف بیش از حد سوسیس و کالباس می تواند شخص را به بیماری ریفلاکس مبتلا کند.

5-بیماری های سیستمیک: نظیر دیابت، سیروز کبدی و نارسایی کلیه و یا هر بیماری که باعث تب شود

بازار یکشنبه 19 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 07:56

0 نظر

اگر بچه می‌ خواهید ...

امروزه خیلی از خانم‌های جوان قبل از بچه‌دار شدن، سال‌های زیادی از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند و بیشتر آنها بلافاصله پس از قطع مصرف قرص باردار می‌شوند، اما بعضی‌ها هم مدت طولانی‌تری را در انتظار بچه‌دار شدن می‌مانند. حتی ممکن است شروع قاعدگی آنها با تاخیر همراه باشد.

خیلی از خانم‌های جوان نگران هستند که این قرص‌ها توانایی باروری‌شان را کم کند؛ در حالی‌ که همین قرص‌ها جلوی خیلی از قاعدگی‌های دردناک، بیماری‌های لگنی و بارداری‌های ناخواسته را می‌گیرد. تا به حال هیچ نشانه‌ای از این که قرص‌های ضدبارداری باعث ناباروری می شوند، پیدا نشده ‌است.

بیشتر خانم‌هایی که پیش از مصرف قرص، قاعدگی منظمی داشته‌اند، با قطع مصرف قرص، چرخه تخمک‌گذاری‌شان حداکثر تا 6 ماه بعد به حالت اول برمی‌گردد. قاعدگی نامنظم ممکن است به دلیل نشانگان تخمدانی پلی‌کیستیک (‌PCO) باشد که با مصرف قرص‌های ضدبارداری منظم می‌شوند. موارد دیگری مانند وزن بدن، استرس و تمرین‌های ورزشی هم می‌توانند بر نوع قاعدگی تاثیرگذار باشند.

خانم‌هایی که مبتلا به نشانگان PCO هستند، یک ناهماهنگی هورمونی دارند که باعث پریودهای نامنظم و افزایش وزن می‌شود. افزایش سطح تستوسترون خون هم می‌تواند باعث ایجاد جوش و پرمویی در بدن شود. زنان مبتلا به این عارضه می‌توانند با پیروی از یک رژیم غذایی کم‌چرب و انجام تمرین‌های ورزشی به وزن مطلوب برسند و عوارض نشانگان PCO را کمتر کنند. برای منظم کردن قاعدگی، پزشک ممکن است استفاده از قرص‌ها یا آمپول‌های مختلفی را توصیه کند.

تمرین‌های سنگین ورزشی و استرس زیاد هم که باعث پایین آمدن وزن می شوند، می‌توانند باعث اختلال در تخمک‌گذاری شوند. برای حل این مشکل با توصیه پزشک باید برنامه ورزشی را کم کرد و شروع به خوردن غذاهای پرکالری کرد. پس از این که فرد توانست به یک وزن مناسب برسد، پریودش منظم می شود و باردار می‌شود.

وقتی که شاخص توده بدنی (BMI) یک خانم بین 20 تا 25 باشد (یعنی وزن مناسب داشته باشد)، امکان باروری هم در او بیشتر است.

برای این که بچه دار شوید....

مراقبت‌های پیش از بارداری به اندازه مراقبت‌های پیش از زایمان مهم هستند. با رعایت نکات زیر می‌توانید شانس بارداری‌تان را بالا ببرید:

* سیگار نکشید: زمان باردار شدن سیگاری‌ها نسبت به افراد غیرسیگاری، دو برابر طولانی‌تر و نسبت سقط جنین نیز در آنها بیشتر است.

* مصرف قرص اسید فولیک را شروع کنید: اگر قاعدگی‌های سنگین دارید، قرص آهن هم بخورید و در صورتی که اهل مصرف میوه و سبزی تازه نیستید، مکمل ویتامین C مصرف کنید. از مصرف ویتامین A وD زیاد پرهیز کنید، چون برای جنین مضر است.

* در هوای تازه قدم بزنید و ورزش کنید: محیط‌های کاری بسته و ترافیک مقدار اکسیژن خون را کاهش می‌دهد و قدرت باروری‌تان را کم می‌کند.

* استرس‌تان را کنترل کنید: فنونی مثل یوگا و مدیتیشن را به کار ببرید. استرس زیاد می‌تواند بر نحوه تخمک‌ گذاری موثر باشد و باردارشدن را سخت‌تر کند.

* سونا نروید: اگر احتمال می‌دهید باردارید، این توصیه را جدی بگیرید. محققان می‌گویند دمای بالا ضمن این که بارداری را با مشکل مواجه می‌کند، می‌تواند باعث سقط جنین شود.

* روابط زناشویی‌تان را بیشتر کنید: خیلی از زوج‌هایی که از جداول زمانی استفاده می‌کنند، شانس بچه‌دار شدنشان کم می‌شود. بهترین روش برای بچه‌دار شدن این است که از پایان یک قاعدگی تا شروع قاعدگی بعدی، سه بار در هفته رابطه زناشویی داشته باشید.

* بدن شوهرتان باید خنک باشد: اگر همسر شما توی وان داغ نشسته باشد، یا مسافتی طولانی را بدون توقف رانندگی کرده باشد یا لباس زیر تنگ پوشیده باشد، نمی‌تواند به خوبی اسپرم تولید کند.

* سعی کنید وزن‌تان را در حد مناسبی نگه دارید: رژیم‌ گرفتن‌های غیراصولی برای سلامتی‌ بدن خطرناکند، مخصوصا اگر بخواهید باردار شوید.

* وحشت نکنید: 90 درصد زوج‌ها، تا یک سال پس از اقدام به بچه‌دار شدن، باردار می‌شوند. اگر احتمال می‌دهید که مشکل باروری دارید (مثل پریودهای نامنظم، بیماری‌های لگنی و عفونت‌های ناشی از جراحی یا عفونت‌های دیگر) به پزشک متخصص مراجعه کنید.

بازار یکشنبه 19 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 07:55