همه چیز درباره رابطه مادر و دختری

اگر رابطه مادر و دختر مانند دو خواهر باشد یا حتی اگر مدام مشاجره داشته باشند، نگران نباشید، می توانید این رابطه را بهبود بخشید.

1. نکته مثبت این رابطه: دبورا تانه استاد زبان شناسی در دانشگاه واشنگتن می گوید: برحسب معیار رابطه سالم اگر مادر و دختر طوری رفتار کنند که اعتماد به نفس یکسانی را منعکس کنند، یک ارتباط سالم و مثبتی است.

چرا این ارتباط چالش برانگیز است:

گاهی اوقات دختر به یک مادر نیاز دارد نه به یک دوست. مطالعات آنچه را که اغلب خانم ها می دانند ثابت کرده است زمانی که دخترها با تغییرات بزرگی در زندگی شان مواجه می شوند، مثل مادر شدن، به مادرشان به عنوان یک مشاور و راهنمای باتجربه اعتماد می کنند نه به عنوان یک دوست. این تغییر می تواند برای مادرها هم سخت باشد. آنها ممکن است صدمه ببینند برای مثال، وقتی دخترها، مادرشان را به علت هماهنگ نبودن با تکنولوژی و مدهای جدید سرزنش می کنند. گیل سالتز روانپزشک بیمارستانی در نیویورک می گوید: مادرهایی که دخترانشان را به عنوان دوستانشان فرض می کنند از آنها انتظار دارند که از نسلی که در آن هستند خارج شده و پا را فراتر بگذارند. درواقع هم نسل آنها شوند.

بهبود بخشیدن به این ارتباط:

سالتز معتقد است که هر دوی طرفین بایستی به نقشهای همدیگر احترام بگذارند. درک کردن فاصله نسلها از اهمیت زیادی برخوردار است. به عبارت دیگر، متناسب با سنتان رفتار کنید. این مورد در مورد پدرها هم صدق می کند. برای مثال: مطرح کردن مسائل و مشکلات یک دختر با مادرش طبیعی است اما زمانی که مادر این مسائل و مشکلات را برای پدر فاش می کند، ارتباط پدر و دختر به خطر می افتد.

2. رابطه خواهرانه:

باوجود رابطه دوستانه، رقابت بین آنها وجود دارد.
نکته مثبت این رابطه: شما آشکارا همدیگر را دوست دارید زیرا شما می خواهید شبیه همدیگر باشید و علیرغم تفاوت سنی تان، همدیگر را خوب درک می کنید.

چه چیزی چالش برانگیز است:حس رقابت.

سالتز می گوید: همیشه حس رقابت در خانواده ها وجود دارد اما ما این موضوع را بروز نمی دهیم. دقیقا چنین چیزی زمانی اتفاق می افتد که نقشها خواهرانه و محو می شود. درها برای دختران باز می شود همانطور که آنها درها را روی مادرانشان می بندند. این موضوع باعث تنفر و دعوا می شود. همچنین دخترها اغلب خودشان را با مادرانشان مقایسه می کنند. آنها ممکن است اینگونه تصور کنند که مادر من باهوش تر و موفق تر از من است.

بهبود بخشیدن به این ارتباط:

برای اینکه هرگونه حس رقابتی را از بین ببریم، تانن پیشنهاد می کند که آنچه که رقیبمان احساس می کند را درک کنیم و رقابت جو نباشیم. اگر اوضاع وخیم شد، جدا بودن از هم به هر دو کمک می کند تا آنچه را که از دیگری نیاز داریم یا حتی نیاز نداریم را تشخیص دهیم. درمورد آن صحبت کنید و این بار با عبارات جدید شروع کنید.

3. شخصیت های مخالف:

مادر شخصیتی سرسخت، مستبد و مخالف دارد و شما اینطور نیستید. ممکن است تصور کنید که شما با مادرتان ژن یکسان دارید اما این درحالی است که شباهت هایی وجود داشته باشد.

نکته مثبت این رابطه:

مخالفتهای مکرر شما با مادرتان زیبا نیست اما همه دعوا و منازعه های شما یک هدف خاصی را دنبال می کند. لی شارکی استادیار مطالعات زنان در دانشگاه مین می گوید: تصور ما از مادران یک شخص حساس و کسی که تربیت بچه ها را به عهده دارد می باشد اما این درست نیست. مادر صرفاً مسئول پخت و پز غذا برای بچه ها نیست بلکه او برای حفظ سلامتی بچه ها تلاش می کند.

چرا این ارتباط چالش برانگیز است:

دعوا کردن با مادرها درمورد چیزهایی شبیه دوست پسر، قد موها، یا جتی سلامت مادرها برای خانم ها گیج کننده است. تانن می گوید: هر کدام از طرفین احساس بی قدرتی می کنند. مادرها احساس می کنند که نادیده گرفته شده اند و سر به سر دخترها می گذارند. دخترها هم اذیت می کنند و حالت تدافعی به خودشان می گیرند.

بهبود بخشیدن به این ارتباط:

تانن می گوید: مادرها قدرتشان را دست کم می گیرند و برعکس قدرت دخترهایشان را دست بالا می گیرند. دخترها می توانند در گفتگوهایشان با اهمیت قائل شدن برای مادرانشان به آنها کمک کنند. با تکرار این جمله همانطور که شما گفتی... مادرها تصور می کنند که حتی اگر نصیحت های آنها را نادیده می گیرید حداقل به آن گوش می دهید.

4. تربیت کاملا برعکس:

نقشهایتان به دلیل سن، سلامتی، وضعیت مالی یا فرهنگ با هم عوض می شود. دخترها بیشتر آمادگی این را دارند که از مادرانشان مراقبت کنند.

نکته مثبت این رابطه:

کارن فینگرمن استادیار دانشگاهی در هند با تخصص در زمینه مطالعات خانواده و فرزند می گوید: هرچقدر سن مادر بالاتر می رود حتی اگر مشکلات سلامتی اش رو به بهبود باشد، ما می بینیم که روابط مادر و دختر هم بهبود می بخشد. دخترها احساس نیاز می کنند و مادرها عاشق دخترانشان می شوند. هر دو طرفین نقش یکدیگر را می پذیرند.

چرا این ارتباط چالش برانگیز است:

گذشتن از قدرت و صلاحیت کار سختی است. زمانی که دخترها با بلاتکلیفی و هرگونه ابهامی مواجه شوند یا احساس نیاز کنند، تنش ایجاد می شود و مادرها فکر می کنند که نیاز به کمک آنها نیست. این مبحث در خانواده های نسل اول یا در خانواده هایی که مادر و دختر در دو دوره و دو شرایط مختلف رشد کرده باشند به وجود می آید. دختر، مادرش را تشویق می کند تا عواملی را که باعث این اختلاف شده اند را از بین ببرد و آنها را هدایت کند.

بهبود بخشیدن به این ارتباط:

شرکی پیشنهاد می کند که دخترها برای مادرانشان ارزش بیشتری قائل شوند همانطور که مادران به دخترها قدرت و اختیار کمتری باید بدهند. درمورد رسم و رسوم و فرهنگی که بین هر دوتان مشترک است صحبت کنید. این عامل باعث می شود که دختر ها هویتشان را بهتر بشناسند و اهمیت بیشتری برای مادرهایشان قائل شوند.

5. لازم و ملزوم یکدیگر:

هیچ تصمیمی بدون اجازه و تایید دیگری گرفته نمی شود که این مورد هم خوب است و هم بد.

نکته مثبت این رابطه:

برای دخترها، مطابقت و شباهت مساوی است با نزدیکی. مادرها و دخترهایی که لازم و ملزوم یکدیگر هستند، شباهت ها و تفاوت هایشان را بررسی کنند. زمانی که همه چیزها موافق و سازگار است، همه چیز بر وفق مراد است و طرف مقابل را همان کسی که همیشه می توانید روی آن حساب کنید فرض می کنید.

چرا این ارتباط چالش برانگیز است:

وقتی روی شباهت ها تاکید می شود، تشخیص دادن تفاوت ها کار مشکلی است. زمانی که نظرها با هم فرق دارد، سعی می کنید که اجازه طرف مقابل را جلب کنید. دختر مجبور است که درک کند که مادر مسئول همه چیز نیست. همچنین مادر هم بایستی متوجه شود موفقیت های دختر، موفقیت های او نیست و شکست های دختر شکست های او نیست.

بهبود بخشیدن به این ارتباط:

سالتز می گوید: این ارتباط بسیار سخت است. زیرا ارتباط آنها از ترس رها شدن از یکدیگر جلو می رود. او پیشنهاد می کند حد و مرزهایتان را کم کم درست کنید. دخترها باید بر نظر مادرانشان بسیار اهمیت قائل شوند سپس تصمیم قطعی به صورت مستقل گرفته شود. بنابراین بیشتر خانم ها سعی می کنند مادران موافقی باشند. این تنها کافی نیست به هرحال آنها شما را بیشتر دوست دارند.

انجام زایمان‌ طبیعی با شیوه‌ای نوین

امروزه از رو‌ش‌های مختلف و متنوعی در دنیا برای زایمان بدون درد یا کم درد و با کمترین میزان عارضه جانبی برای مادر و نوزاد استفاده می‌شود.

که به 2دسته دارویی و غیر دارویی تقسیم می‌شوند که عبارتند از: الف)- روش‌های غیر دارویی شامل سایکوپروفیلاکسی (لاماز، رفیکسولوژی ) ، تمرکز - ماساژ، موزیک - آروماتراپی، هومئوپاتی - گیاه درمانی، طب فشاری - طب‌سوزنی، تحریک الکتریکی عصب از راه پوست، استئوپاتی - هیپنوتیزم، ورزش، استفاده از گرما یا سرمای موضعی، گذراندن مراحل قبل از زایمان در وان آب گرم یا زایمان در آب، انتخاب وضع‌های مختلف زایمانی، بیوفیدبک - دعا - انرژی درمانی - آموزش - حمایت روحی، حمایت حین زایمان توسط همراه و... ب) -روش‌های دارویی، شامل استنشاق هوشبرها، استنشاق انتونکس، داروهای عضلانی، داروهای وریدی، تزریق پوستی. بیش از 100روش طی 2قرن اخیر در دنیا برای تسهیل زایمان بدون درد یا کم درد استفاده شده و می‌شود که در آن میان تکنیک هیپنوتیزم و خود هیپنوتیزم به‌علت قدرت و گستردگی‌ای که در عالم ذهن دارد روز به روز بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

زایمان بی‌درد با هیپنوتیزم یا خودهیپنوتیزم، یک روش بسیار علمی و کاربردی است که به سهولت و ارزانی می‌تواند مورد استفاده بسیاری از خانم‌های باردار قرار بگیرد. برای انجام این کار، کافی است ، این قبیل افراد را با هیپنوتیزم یا خودهیپنوتیزم آشنا کرد تا زایمان بی‌درد یا کم‌دردی را انجام دهند. اگر خانم‌های بارداری که استعداد هیپنوتیزم‌پذیری متوسط یا خوبی دارند، با خودهیپنوتیزم و روش‌های ایجاد بی‌‌دردی با آن، آشنا شوند، در خانه، درمانگاه یا بیمارستان، حتی بدون کمک هیپنوتیزور، می‌توانند زیر نظر پزشک یا ماما، خود را در شرایط بی‌دردی قرار دهند و وضع حمل کنند.

مطالعات و تحقیقات انجام شده در سال‌های اخیر ثابت کرده است که بیش از7۰درصد از زنان هر جامعه‌ای می‌توانند جهت کنترل عوارض بارداری (تهوع و استفراغ ماه‌های اول ) و تسکین دردهای زایمان از فواید تمرینات خود‌هیپنوتیزم بهره‌مند شوند از این‌رو توصیه می‌شود زنان جوانی که در سنین بارداری هستند قبل از حاملگی یا در ماه ششم بارداری نسبت به آموزش تمرینات فوق‌الذکر اقدام کنند تا زایمانی بسیار راحت و آرام را تجربه کنند. ترس از زایمان طبیعی و درد‌های ناشی از آن و روش نادرست زایمان طبیعی در شرایط فعلی از عوامل اصلی روی آوری خانم‌های باردار به سزارین در ایران است. در حقیقت زایمان مادر در محیطی آرام و امن، اهرمی برای تبلیغ زایمان طبیعی است که امروزه در کشورهای پیشرفته روز به روز تمایل زنان باردار برای زایمان طبیعی به‌علت محاسن بسیار آن بیشتر و بیشتر می‌شود.

مصرف دارو

در تحقیقی که در بریتانیا بر روی 45زائو تحت هیپنوز صورت گرفت در 55درصد آنها از هیچ‌گونه دارویی برای تسکین دردهای مرحله اول و دوم استفاده نشده. این در حالی است در گروه تحت نظر این رقم تنها22 درصد گزارش شد.

در دو تحقیق ترکیبی دیگر روی 1000 تولد متوالی در850 زن حامله‌ای که تحت هیپنوز بودند این میزان عدم استعمال دارو 58 درصد اعلام شد. در 5 تحقیق دیگر این میزان به 60 الی 79 درصد رسید. تفاوتی که در این بین در نتایج مشاهده می‌شود به‌دلایل مختلفی است؛ یکی تبحر و تجربه هیپنوزکننده، دیگری خصوصیات اجتماعی، اقتصادی و متفاوت گروه‌های تحت بررسی اما
هر چه که باشد این میزان کمتر از 50 درصد نخواهد بود.

نرخ مداخله جراحی

در یک تحقیق انجام شده در ایالت فلوریدا که روی 42 مادر نوجوان صورت گرفت به‌دلیل شرایط جسمی خاص که این قبیل مادران دارند 22نفر آنها تحت تاثیر هیپنوتیزم نیاز به هیچ‌گونه مداخله جراحی پیدا نکردند یعنی تنها6/47 درصد آنها تحت عمل سزارین قرار گرفتند این در حالی‌ است که در گروه 20نفره تحت کنترل 12نفر از آنها تحت عمل جراحی قرار گرفتند (60درصد). اما تفاوت محسوس‌تر در میزان سپری‌کردن زمان و هزینه‌های اقامت و درمان بیمارستانی بود در گروه اول تنها یک نفر بیشتر از 2روز را در بیمارستان سپری کرد (4/2درصد) در حالی‌که در گروه دوم این تعداد از 20 نفر به 8 نفر رسید (40درصد).

هارمون و هینان و تییر در سال 1990 در مطالعه‌ای که روی زنان اول‌زای تحت آموزش هیپنوز انجام دادند، متوجه شدند نمره آپگار آنها بالاتر رفته و استفاده از دارو نیز به‌شدت کاهش یافته است. در ضمن 84درصد از زنان تمایل خود را برای زایمان طبیعی نشان داده‌اند که این بالاترین نرخ تولد برای مادران اول‌زای به ثبت رسیده است.

افسردگی پس از زایمان

مک کارتی در سال1998 در تحقیقاتی که روی 600 زن حامله که تنها 5جلسه 30دقیقه‌ای تحت هیپنوز بودند انجام داد، مشاهده کرد هیچ‌گونه افسردگی پس از زایمان در آنها وجود ندارد. این در حالی است که در حالت معمول 10 الی 15 درصد زنان به افسردگی‌های پس از زایمان دچار می‌شوند. این مشاهدات نشان داد حتی یک مداخله ساده توسط هیپنوتیزور اثرات گسترده‌ای هم در بعد پزشکی و هم در بعد اجتماعی بر جای می‌گذارد.

انجمن پزشکی بریتانیا در سال1993 اعلام کرد یک‌چهارم از زنان حامله آن کشور از درمان‌های مکمل برای زایمان بهره می‌برند و بیش از یک قرن است که هیپنوتیزم برای زایمان در دنیا استفاده می‌شود. مطمئنا اگر آمارهای سال 2010 منتشر می‌شد با توجه به آگاهی مادران این رقم هم اکنون به حداقل 50درصد نیز می رسید.

بزرگترین ضعف یک زن چیست ؟

کدومتون میدونه که چیه؟؟ چه عاملیه که باعث میشه در تمام مراحل زندگی زنان، تاثیر نامطلوبی به واسطه اون گذاشته بشه؟؟ متاسفانه تنها در کشورهای سنتی گرا این عامل شدیداً قدرت داره ..این عامل چیزی نیست جز یک تفکر ساده ولی مسموم! تفکری که مثل یک پیچک دور زن رو میگیره و به آرامی وی رو خفه میکنه. اینکه یک زن نمی تواند بتنهایی موفق شود و احتیاج به یک تکیه گاه دارد!! یک تفکر باطل و کاملاً غلط… شما به هرچی دختر ایرانیه نگاه کنین. مغز همشون رو چند تا کلمه داره ویران میکنه..شوهر، عشق ، کسی که تا ابد کنارت بمونه!! تمام زنهای ایرانی زندگیشون رو دارن تو این خط خلاصه میکنن.متاسفانه پایداری هم ندارن! یعنی تا یکم تصمیم میگیرن عوض بشن زِبیخ گند میزنن تو اوضاع! ایندفعه از اونور بام می افتن پایین و اصلاً این مطالب رو پوچ میبینن و تمامش رو از ذهنشون پاک میکنن! ایندفعه میشن یه موجود نچسب که مغزش یخ بسته ! متاسفانه این تفکر باعث شده که زنان ایرانی هرچقدر هم که پیشرفت میکنند باز هم می خواهند که کسی آنها را خوشبخت کند! آنها همش تو فکر این هستند که یک نفر بیابد و بار این زندگی را برایشان بدوش بکشد! خانمها خودتون مقصرید..شما فکر میکنین سنگینی جهان برایتان زیاد است! شما تکیه گاه میخواهید ولی حاضر نیستید که ستون باشید. متاسفانه باید بگم راندمان عملیتون
افتضاحه! اکثراً زنان ایرانی خودشون رو یه نهال میبینن که داره یه طوفان رو تحمل میکنه ، منتظر یه داربسته که بیاد تا بتونه بهش تکیه بده!! خدا بگم چیکارتون کنه..بعضی هاتون هم یکم احساس میکنین که مثل اینکه قضیه مشکل داره ولی نمی دونین جریان چیه! درنتیجه شوت میکنین زیر داربست و میگین داربست میخوام چیکار؟ ..خودم مثل شیر وایمیستم جلوش…آقا باده هم ایکی ثانیه میاد زرتی نهال و ریشه و هرچی هست و نیست رو عینهو ماست میکنه می اندازه دور!!..خانمهای عزیز..لطف کنید این طرزفکر دراماتیک مامان بزرگاتون رو بریزین دور و محض رضای خدا یه ذره محکم باشین.در کتاب پیامبر و دیوانه ، اثر جبران خلیل جبران چند عبارت وجود داره که خوندش رو بهمتون توصیه میکنم.شما باید این تفکر رو جایگزین کنین.فقط دو بند از این عبارتهاش رو براتون میگم..
1-زن و شوهر همچون ستون های یک معبد هستند که سقف را نگه میدارند ولی وزنی به دوش هم نمی اندازند
2-از نان خود به هم بدهید اما هرکدام برای خود نانی داشته باشید..
بقیه اش رو برید بخونین و توروخدا یکم روش فکر کنید.شما فقط منتظرین که یه نفر بیاد و سنگینی شما رو تحمل کنه ولی اصلاً فکر نمیکنین اون در قبال اینکار از شما امتیاز می خواد. این افکار خاله هاتون رو هم بریزین دور که اگه عاشقه باید اینکارو انجام بده ! تو رو خدا بس کنین دیگه .یکم محکم باشین . مطمئن باشین اگه اینجوری بود به شما وانت می دادند نه شوهر!! شما باید بپذیرین که دوران اشتراک تموم شده! وقتی که مردی خرج زنش رو میده در واقع داره ازش آزادی خرید میکنه! اون مثلاُ قراره از شما محافظت کنه ولی در واقع شما رو صاحب

میشه! تو کلتون بکنین که اولین شرط آزادی اینه که دستتون تو جیب خودتون باشه.چرا روی مرد حساب میشه؟چون اون داره صورت حساب رو می پردازه!قدرت پول داره بحساب قدرت اون نوشته میشه! اصلاً روتون میشه واسه پول تو جیبی و خرج خونه هی پیشش دست دراز کنین؟بعد هم دو هزارتا جواب پس بدین که با پول قبلی چیکار کردین!! در سراسر دنیا زنها دارن کار میکنن.از تو رستوران گرفته تا توی راکتورهای اتمی، فقط توی این کشورهای سنتی گرای بی در و پیکرو بی صاحب میبینی که زنها چتربازی هم زندگی میکنن! در نتیجه آزادی نمیتونن داشته باشن.اونهایی هم که شاغل هستند باز در جهت اتینا شاغل هستند !! خانومها چرا همش معانی رو غلط تفسیر میکنین؟ جمله مالِ من و مالِ تو نداره دیگه مرد! بابا مرد بخدا! الان زندگی تو هزاره جدید حساب کتاب داره…بگیرین چی میگم.از نان خود بیکدیگر بدهید ولی هرکدام نان جداگانه داشته باشید. این اولین شرطه آزادیه : روی پای خود بودن. شما دنیای نوین می خواین ولی نمی خواین خودتون رو باهاش وفق بدین؟ مگه میشه همچین چیزی؟ اولین شرط زندگی در دنیای امروز اینه:خودت مسؤل ساخت زندگیت هستی. حالا بیام دوباره نظر خواهی رو باز کنم ببینم یه مشت شاعر نوشتن :آه ..ای دل..دوران عشق سپری شد! عاشقی مرد!…کوفت !! بخدا دارم خودمو کنترل میکنم که داد نزنم!………پوف…عزیز من عاشقی نمرده! ولی دوران اینکه تو مسؤل زندگیت نباشی تموم شده.هر فرد 2 راه جلوی پاش داره.یا اینکه کسی مسؤل زندگیت باشه و در مقابلش باید آزادیت رو بهش بدی و یا مسؤل زندگیت باشی و هزینه آزادیت رو هم بپردازی..لوس بازی هم در نیارین!فلسفه مفت هم ننویسین چون حد وسط نداره…این مسائل هیچ ربطی هم به عاشقی یک فرد خود مسؤل نداره..میگیرین چی میگم ؟نداره..نداره…نداره…

رازهای برقراری ارتباط با مردان

تصور کنید به تازگی وارد یک کشور بیگانه شده اید. هیچ کس در آن جا به زبان شما صحبت نمی کند، اما شما نگران نیستید، زیرا مجهز و مهیا هستید. کتابچه ی راهنمایی دارید که به شما می گوید، چگونه با آن ها صحبت کنید. به محض این که از هواپیما پیاده می شوید، با توجه به اطلاعات داده شده در کتابچه ی راهنما، شروع به برقراری ارتباط می نمایید، اما کسی که با او حرف می زنید، طوری به شما نگاه می کند که گویی دیوانه اید! به شخص دیگری نگاه می اندازید و یک بار دیگر امتحان می کنید. این بار عبارت دیگری را بر می گزینید، عبارتی که کتاب ادعا می کند معنای دوستانه ای دارد. این بار آن شخص عصبانی شده، پر واضح است که بسیار به او برخورده و احساس می کند و او بی احترامی کرده اید و سر شما داد می زند. این جاست که وحشت می کنید و دیوانه وار به دنبال جمله ای می گردید تا تقاضای کمک کنید. جمله ی دیگری پیدا می کنید و به مردی که کنار خیابان ایستاده است می گویید. او از خنده منفجر می شود.
در حالی که سرش را تکان می دهد، به شما پشت کرده و دور می شود. این جاست که متوجه این حقیقت دردناک می شوید که کتابتان به درد نمی خورد. پر واضح است که برای این کشور نوشته نشده، چرا که هیچ یک از مردم آن جا حتی یک کلمه از آن را درست نمی فهمند.
این داستان، یأس، سرخوردگی ای را به تصویر می کشد که ما زن ها در طول اعصار و در تلاش برای برقراری ارتباط با مردها زندگیمان، همواره با آن روبرو بوده ایم. ما به زبانی با مردها صحبت می کنیم که یک کلمه از آن را هم نمی فهمند. آیا برای شما پیش آمده با یک زن، مکالمه ای کاملاً لذت بخش و ارضاء کننده داشته باشید و آرزو کرده باشید که ای کاش مردتان نیز صحبت های شما را به همین خوبی می فهمید، تا می توانستید با او احساس خوشخبتی کنید؟
این مقاله از کتاب را به این منظور نوشته ام که مانند کتابچه ی راهنمایی باشد، زیرا که شما در برقراری ارتباط با مردها به آن نیاز دارید. این مقاله محتوی رازهایی است درباره ی نحوه ی تفکر، گوش دادن، ابراز افکار و احساسات مردها که اتفاقاً در زندگی خودم بسیار با ارزش و مفید بوده است و می دانم که در زندگی شما نیز تأثیر خوبی خواهد داشت.
سه راز درباره ی برقرای ارتباط با مردها:
1-اشتباه هایی که زن ها به واسطه ی عدم درک و برداشت صحیح از این
عادت های ارتباطی مرتکب می شوند.
2-واکنش مردها در قبال این اشتباه های زن ها.
3-راه حل هایی برای گشودن راز ها و روش های جدیدی ازارتباط.
مطالعه ی این سه راز و به کار بردن این راه حل ها در ارتقاء و بهبود سطح روابط شما با مردها اثراتی فوری خواهند داشت.

راز ارتباطی شماره ی 1:

مردها هنگامی بهتر ارتباط برقرار می کنند که بتوانند روی مکالمه خود با شما تمرکز کنند.
می دانید که مردها هدف دارتر هستند وهنگامی احساس و عملکرد بهتری دارند که از قبل حدود و ثغور مکالمه را بشناسند و اطلاعات کافی را در دست داشته باشند.بدین ترتیب، احساس می کنند روی هر مورد رفتاری کنترل کافی دارند.به همین دلیل نیازمندند به هنگام صحبت و گفتگو با شما تمرکز کافی داشته باشند.آنان دوست دارند، بدانند هدف از این صحبت چیست و این که از آن چه می خواهید این باعث می شود هنگامی که با شما صحبت می کنند، بدانند چکار می کنند.

اشتباه هایی که زن ها مرتکب می شوند

در خواست های ما زن ها به کرات واضح نیست، نبوده و گنگ و مبهم هستند. به عنوان مثال می گوییم:
•«بیا با هم صحبت کنیم.»
•«عزیزم، فکر می کنم ما باید راجع به رابطه مان صحبت کنیم.»
•«بیا کمک کن، ببینم شغلم را باید چکار کنم.»
چنین در خواست هایی بسیار گنگ و مبهم هستند و حالت های متفاوتی را می توان برای مفهوم آن ها در نظر گرفت. این در خواست هیچ جهت خاصی را به همسر شما ارائه نمی دهند و حدود خاصی که گفتگو، باید در چهار چوب آن صورت بگیرد را نیز نمی رسانند. این حالت مردها را معذب می کند. گویی که می بایست حتماً آن چه را که از آن ها می خواهید (و نمی دانند که چیست) به شما بدهند و باید هم درک نمایند خواسته ی واقعی شما چیست و آن را نیز برآورده کنند!
در این گونه موارد، مرد احساس می کند، روی هیچ موردی کنترل ندارد و احساس اجبار و فشار می کند، اما قوانین بازی را هم نمی داند و این برایش ناامنی و عدم اطمینان به همراه می آورد؛ اما زن ها این مشکل را ندارند. این بدان علت است که:
زن ها «فرآیند مدار»هستند و می بایست حتماً به نتیجه ای برسند.
دو زن می توانند به راحتی بنشینند و بگویند:«بیا با هم حرف بزنیم.» و اصلاً ناراحت نمی شوند، اگر ندانند راجع به چه موضوعی می خواهند صحبت کنند یا که هدف از صحبت چیست آن ها از فرآیند ابراز کردن خودشان لذت می برند، اما از نظر بسیاری از مردها، این فقدان ساختار، بسیار نگران کننده و آزار دهنده می باشد.

واکنش مردها

ممکن است همسرتان علاقه ای به تعقیب این نوع گفتگو ها از خود نشان ندهد؛ ممکن است در مقابل صحبت کردن با شما، از خود مقاومت نشان دهد؛ ممکن است در تلاش برای منصرف کردن شما از ادامه ی مکالمه، با شما مشاجره کند؛ این امکان وجود دارد که صحبت کردن با شما را مرتباً به تعویق بیاندازد، ممکن است چنین فکر کند که «حواس پرت»هستید و نمی دانید چه می خواهید بگویید و زیاد جدی به صحبت هایتان گوش ندهد.

راه حل:

1-هنگامی که می خواهید با نامزد یا همسر خود به صحبت بنشینید، به او «خط»بدهید و بگویید: می خواهید راجع به چه موضوعی با او صحبت کنید، به چه نتیجه ای برسید و این که چه انتظاری از او دارید. به عنوان نمونه:
•«عزیزم، بیا امشب کمی با هم صحبت کنیم.از هفته ی پیش که مادرت به دیدن ما آمد، اصلاً با هم صحبت نکردیم. چرا به من نمی گی نظرت راجع به آمدن مادرت چی بود؟ بعداً من هم نظرم را بهت می گم. با این کار یک بار دیگه که به دیدن مان بیاد، می تونیم رفتار بهتری داشته باشیم.»
•«جیم، می خوام راجع به رابطه خودمان باهات صحبت کنم. شش ماهه که ما نامزد شدیم و فکر می کنم وقتش رسیده که نکات قوت و ضعف رابطه مون را ارزیابی کنیم. فکر می کنم از این راه می تونم، احساس امنیت بیشتری داشته باشم و بفهمم که توی کدام یک از زمینه ها نیاز به تلاش بیشتری داریم.»
•«هری، می خوام به من کمک کنی، بفهمم چه طوری می تونم با رئیسم کنار بیام.این اواخر خیلی اضافه کاری کردم. یواش یواش از این کار خسته شدم. نمی دونم چطوری این موضوع را با او در میون بذارم.فکر کردم اگه نظر مرد دیگه ای را هم بدونم، می تونم تصمیم بهتر و عاقلانه تری بگیرم.»
در هر یک از نمونه های فوق، زن ها به شوهران خود نقطه ی تمرکز مشخص و واضحی را ارائه داده اند. به جای آن که بگویید: «بیا راجع به آمدن مادرت صحبت کنیم.» یا «بیا راجع به رابطه مان صحبت کنیم.»، یا «در رابطه با شغلم به کمک احتیاج دارم.»
در این جا مرد، هدف از مکالمه را می داند و احساس آرامش بیشتری خواهد کرد.
2-از شوهر خود بپرسید. سؤال کردن از همسرتان به مکالمه شکل داده و به او کمک می کند، تا ساختار واضحی را برای آن در ذهن خود ترسیم کند. هرچه پرسش های شما خصوصی تر باشند، بهتر است.
روش اشتباه: کار چطور پیش رفت؟
نامزد یا همسرتان در مقابل این سؤال، خلاصه ترین پاسخ ممکن را انتخاب می کند:
نظیر:«بد نبود.»
روش درست: «عزیزم، پروژه ی جدید که داری چطوری پیش می ره؟ به همون سختی که فکر می کردی؟»
روش اشتباه: «جیم، فکر می کنم باید راجع به رابطه مون باهات صحبت
کنم.»
در این جا جیم احساس خواهد کرد که او را زیر «ذره بین» گذاشته اید و احتمالاً جواب خواهد داد: «چرا؟ مگه اتفاق خاصی افتاد؟» احساس خواهد کرد که می خواهید از او بازجویی کنید و سپس او را محکوم نمایید.
روش درست: «جیم: فکر می کنم می باست راجع به رابطه مون صحبت کنیم. شش ماهه که نامزد شدیم. فکر می کنی نقاط قوت و ضعف رابطه ی ما چیه؟ دوست داری رابطه مون به چه سمتی ادامه پیدا کنه؟»
روش نادرست: «هری، در رابطه با رئیسم به کمکت احتیاج دارم.» هری احساس خواهد کرد از او می خواهید تا مشکلتان را حل کند و سریعاً احساس بدی خواهد کرد.
روش درست:«هری، با رئیسم مشکلی پیدا کردم (مشکل را برای او توضیح دهید.) فکر می کنی می بایست مقابلش بایستم یا با ارشدم صحبت کنم؟ اگه تو جای من بودی چکار می کردی؟»
3- از خط دادن به او، به عنوان روشی برای مطالبه خواسته های خود استفاده نکرده، رک و راست صحبت کنید. یکی از بدترین عادت هایی که زن ها دارند، این است که در روابط خود با مردها رک و راست نیستند. در پرده ی ابهام وارد گفتگو شدن و امتحان کردن او، با پرسیدن نظراتش درباره ی مسایل دیگر، همگی از جمله این روش ها هستند. زن ها به این دلیل این طور صحبت می کنند، زیرا که نمی خواهند ریسک کرده و نظر خودشان را مستقیم بیان نمایند.
صحبت های مبهم، نامفهوم و سربسته درباره ی علت ناراحتیمان، یکی دیگر از این روش ها است. به جای آن که رک باشیم و بگویی: از چه موردی ناراحت هستیم؛ تمامی این راه کارها بسیار فریبکارانه بوده و باعث خواهد شد، مردها احساس کنند زن ها آن ها را بازی می دهند. این موضوع بسیار آن ها را عصبانی می کند. یک بار مردی می گفت: «هنگامی که همسرم مستقیماً نمی گوید که از چه موردی ناراحت است و همه اش «به در می گوید تا دیوار بشنود» خیلی عصبانی می شوم. می دانم چه موردی را می خواهد بگوید، اما روشی که بر می گزینند، باعث می شود، احساس کنم مرا احمق می پندارد، یا این قدر ساده ام که می تواند مرا بازی بدهد. ای کاش مستقیماً می گفت: چه در سرش می گذرد.»
توصیه ی این مرد را بپذیرید.با مرد زندگیتان رک و راست باشید. بدین روش آن ها هدف از مکالمه را خواهند فهمیدو با احساس امنیت بیشتری با شما صحبت خواهند کرد.

راز ارتباطی شماره ی2:

مردها فرآیند تفکر را درونی کرده و فقط نتیجه ی پایانی را با شما در میان می گذارند.
می بایست تا به حال دریافته باشید که مردها چنین آموزش دیده اند که باید تمامی جواب ها را بدانند و ترس، عدم اطمینان و یا تردید خود را به شما نشان ندهند. نتیجه ی چنین حالتی آن است که مردها مراحل مختلف فرآیند تفکر را درونی کرده و تا موقعی که به نتیجه، یا راه حلی نرسیده اند، پاسخی به شما نمی دهند. به یاد دارم مردی می گفت: «ما مردها احتیاج داریم روی مسایل کمی بیشتر تأمل کنیم. در ضمن مردها این کار را نیز در سکوت انجام می دهند.»فراموش نکنید:
مردها راه حل مدار هستند.
مردها ترجیح می دهند، فقط هنگامی خود را ابراز کنند که پاسخ و یا راه حل را از قبل بدانند. از آن جا که این کار را نیز در سکوت انجام می دهند، هنگامی که نظری از او می خواهید یا راجع به رابطه تان سؤالی از او می کنید، این طور جواب می دهد:«بگذار راجع به آن فکر کنم.» او دوست ندارد جوابی به شما بدهد که اشتباه باشد. هنگامی که برای نوشتن این کتاب با مردها مصاحبه می کردم، همیشه در مقابل پرسش هایم کمی وقت می خواستند، انگار که باید حتماً پاسخ درستی بدهند. این بود که سریعاً می گفتند: «اجازه بدهید کمی راجع به آن فکر کنم.»

اشتباه هایی که زن ها مرتکب می شوند

(ما با صدای بلند فکر می کنیم!)
«از این که همسرم دهانش را باز می کنه و هرچی تو سرش می گذره را با صدای بلند بیرون می ریزه، بدم میاد.»
«می دونید چه چیزی منو خیلی عصبانی می کنه؟ وقتی زن ها از یک یک مراحل حل مشکل، با صدای بلند می گذرند. تمامی کارهایی که می بایست اون روز انجام بدهند را لیست می کنند. این باعث می شه، از اتاق فرار کنم.»
نظیر این گفته را بارها در مصاحبه هایم با مردها شنیده ام. مشکل تفاوت هایی است که بین مردها و زن ها وجود دارد. مردها «راه حل مدار» و زن ها «فرایند مدار» هستند. در زیر تفاوت های نحوه ی گزارش اطلاعات واحد، توسط یک مرد و یک زن آورده شده است. ببینید که چگونه اطلاعات به دو طرز کاملاً متفاوت ارائه داده می شوند:
جودی مشغول صحبت با همسرش باب می باشد:«بذار ببینم، می خوام کت و شلوارت را به خشک شویی ببرم.البته می خواستم دیروز این کار را بکنم، اما جلسه خیلی طول کشید. چون که فروشگاه نزدیک خشک شوییه، از اون جا سری به فروشگاه می زنم، تا ببینم می تونم شلواری را که هفته ی پیش برات خریده بودم، پس بدم.همون شلواری که کمی پارگی داشت. بذار ببینم شاید هم اول بتونم به فروشگاه برم، چون که این موقع روز خلوت تره و بعد از اون به خشک شویی برم. چون این موقع روز جای پارک پیدا کردن توی پارکینگ، خیلی مشکل تر می شه.آه، داشت یادم می رفت، به سیدنی قول دادم که شماره تلفن دکتر مو بهش بدم، بهتره اون را جایی بنویسم.راستی دفترچه تلفنم را کجا گذاشتم؟عزیزم دفترچه ئ منو جایی ندیدی؟ بذار ببینم؛ آخرین باری که اونو دیدم، موقعی بود که توی آشپزخانه داشتم با تلفن حرف می زدم.»
باب مشغول صحبت با همسرش جودی است:«عزیزم امروز کمی کار دارم، بنابراین کمی دیرتر به خونه می رسم.»
آیا شما نیز از خواندن صحبت های باب ناراحت شدید؟ اتفاقی که در این جا می افتد این است که:
زن ها یک یک مراحل فرآیند تفکر خود را با صدای بلند طی می کنند.
ممکن است زن ها حتی متوجه نباشند که چنین رفتار می کنند. واقعیت امر آن است که جودی حتی نمی خواست تمامی این اطلاعات را با شوهرش در میان بگذارد، اما برای او خیلی ساده بود که برنامه روزانه اش را هنگامی که مرحله به مرحله راجع به آن فکر می کند (با صدای بلند!)را به باب بگوید.به طوری که صدای فکر کردن خودش را هم می شنود و این در حالی است که در تمام این مدت، باب آن جا نشسته و به این فکر می کند که مردهای بیچاره در این گونه مواقع باید چکار کنند؟

واکنش مردها

واکنش اغلب مردها درست به مانند واکنش باب می باشد. او در حالی که آن جا نشسته پیش خود فکر می کند:
«زن ها به راستی زیاد حرف می زنند!»
منظور واقعی مردها ازاین گفته، آن است که زن ها بیش از آن چه که مردها دوست دارند و مایل هستند بشوند، افکار و احساسات خود را بر زبان می آورند. برای ما زن ها این حالت کاملاً طبیعی است، در حالیکه برای مردها کمی زیادی به نظر می رسد.

«برو سر اصل مطلب!»

آیا تا به حال برایتان پیش آمده هنگامی که دارید افکار و احساسات خود را ابراز می کنید، شوهرتان در صندلی خود «وول»بخورد و در حالی که بی صبر و کم طاقت شده به شما بگوید: «عزیزم، میشه زودتر بری سر اصل مطلب؟»
احساس می کنید نمی خواهد به صحبت های شما گوش کند و برای احساساتتان اهمیتی قائل نیست، اما احساس واقعی او این است که شما او را با این صحبت های طولانی شکنجه می کنید.
شاید حال که می دانید مردها راه حل مدار هستند، بتوانید این موضوع را بهتر درک کنید. مردها در هر مورد به دنبال «اصل مطلب» و «لب کلام» هستند. آن ها دوست دارند احساس واقعی شما را ظرف تنها بیست و پنج کلمه یا حتی کمتر بشنوند. آن چه که مردها نمی توانند درک کنند، این است که صرف صحبت درباره ی احساسات برای ما زن ها بخشی از فرآیند حل و فصل آن احساسات است و این که خود صحبت کردن به ما کمک می کند، تماس و درک بهتری از احساساتمان داشته باشیم. مردها می خواهند این فرآیند را اول در سرشان طی کنند و بعد به نتیجه و راه حل برسند، اما زن ها فرآیند مدارتر بوده و در حین همان صحبت کردن به راه حل می رسند.

اشتباه هایی که زن ها مرتکب می شوند

زن ها با صدای بلند از مشکلاتشان شکایت می کنند و فراموش می نمایند، بگویند: برای یافتن راه حل چندان هم عاجز و درمانده نیستند. به همین خاطر مردها زن ها را متهم می کنند که نق نقو هستند و زیاد از حد گله و شکایت دارند.برخی زن ها در پاره ای از اوقات، بازی «قربانی» را انجام می دهند. مدام نق می زنند و برای تغییر شرایط زندگی، یا حل مشکلاتشان تلاش نمی کنند و برخی دیگر مسئولیت مشکلات خود را به عهده می گیرند. گرچه ممکن است با صدای بلند نیز از آن شکایت کنند، در حالی که مردها گله و شکایت خود را «درون ریز»می کنند.

واکنش مردها

هنگامی که مردی شاهد است زنی افکار و احساسات منفی خود را با صدای بلند بیرون می ریزد، نمی داند این روشی است برای تخلیه ی روحی و احساسی او. مرد حتی نمی تواند بفهمد چگونه همسرش با همین حرف زدن در جهت حل و فصل مشکل خودش، قدم بر می دارد.
این حالت مرد را سرد کرده و باعث می شود فرض را بر این بگذارد که همسرش تا ابد به صحبت کردن ادامه خواهد داد. چون که نمی تواند راه حلی برای مشکل خود بیابد، احساس می کند، مسئول است مشکلش را برایش حل کند و به کمک او بشتابد.

راه حل:

1-این راز را با همسرتان در میان بگذارید و نحوه ی تفکر با صدای بلند را که خصیصه ی زنان است، برایش توضیح دهید و به او بگویید:او و نحوه ی تفکرش درباره ی مسایل را نیز درک می کنید.من خود نیز این کار را کرده ام. هر بار که می خواهم با صدای بلند فکر کنم، همسرم به من نگاه می کند و هر دو شروع به خندیدن می کنیم. منظورم این نیست که زن ها نباید با صدای بلند فکر نمایند، اما صحبت با همسرتان در این باره می تواند شرایط را برای هر دوی شما راحت تر کند.
2-هنگامی که راجع به مشکلی با همسرتان صحبت می کنید، به او وقت بدهید به راه حلی برسد.به عنوان مثال: تصور کنید با همسر خودمشغول برنامه ریزی برای تعطیلاتتان هستید و می خواهید به این نتیجه برسید که آیا پنجشنبه شب حرکت کنید یا جمعه صبح؟
روش نادرست: «راجع به تمامی حالت های ممکن با صدای بلند فکر می کنید و مزایا و مضرات هر یک را به تفصیل بر می شمارید و این فشار را بر روی همسرتان اعمال می کنید که فوراً به شما جواب دهد.
روش درست: اطلاعات را با همسرتان در میان می گذارید و از او می پرسید که:«آیا دوست داری الان راجع به آن صحبت کنیم، یا ترجیح می دهی کمی فکر کنی و جوابت را بعداً به من بدهی؟»
این حالت به همسرتان فرصت می دهد، بدون احساس جبر و ترس از این که مبادا پاسخ غلطی بدهد، با وقت کافی، راجع به اطلاعات داده شده تأمل کند. دادن این حق انتخاب به همسرتان که چه وقت پاسخ دهد، در او این احساس را به وجود می آورد که آزاد است، به علاوه از طرف شما نیز احساس کنترل و تحت فشار بودن نیز نخواهد داشت و از دستتان عصبانی نبوده و لجبازی نخواهد کرد.
3-وقتی می خواهید به منظور حل مشکل و یا مسئله ای ازموردی شکایت کنید، از قبل به نامزد یا همسرتان اطلاع بدهید، تا که از قبل بداند.

راز ارتباطی شماره ی 3:

مردها به همان راحتی و سادگی ما زن ها با احساسات خود در تماس نیستند. این عادت همسرم مرا دیوانه کرده است. مثلاً می دانم از موضوعی ناراحت است اما وقتی از او می پرسم که موضوع چیست، جواب می دهد، «هیچی» چرا برقراری تماس با احساساتش برای او تا بدین اندازه مشکل است؟»
«من و نامزدم همیشه سر یک موضوع دعوا می کنیم. می خواهم راجع به رابطه مان با او صحبت کنم اما اوهمواره سرباز می زند. تمام درونیات خود را برای او بیرون می ریزم اما او فقط آنجا می نشیند و پاسخی نمی دهد. دست آخر سر او داد می زنم که مردی سرد و بی احساس است و آنگاه دعوا شروع می شود.»
راز مهمی درباره ی مردها وجود دارد که می بایست بدانید: برای اغلب مردان دنیای درونی احساسات جای عجیب و غریب و وحشتناکی است.
•دنیای احساسات برای مردان ناشناخته و ناآشنا است.اغلب مردها چنین شرطی شده اند که در سر خود باشند، نه در قلبشان.بنابراین عادت ندارند وقت زیادی را صرف غور کردن در احساساتشان بکنند.
به یاد داشته باشید:
انسان ها با چیزی راحت تر هستند که برایشان آشنا باشد.
همان گونه که می دانیم فرآیند اجتماعی شدن باعث شده است ما زن ها با احساسات و عواطف آشناتر و مأنوس تر باشیم.هیچ کس دوست ندارد با کاری ناآشنا سروکله بزند.هیچ کس دوست ندارد دست به کاری بزند که در
آن مهارتی ندارد.
به عنوان مثال چنان چه شما اعتماد به نفس و دانش و اطلاعات کافی درباره ی هنرهای مدرن داشته باشید احتمالاً از صحبت کردن درباره ی آن با دیگران لذت خواهید برد. چنان چه از مالیات و این طور صحبت ها سر در نمی آورید، در این رابطه اعتمادبه نفس چندانی نداشته واز صحبت درباره ی آن نیز لذتی نخواهید برد.
از آن جا که مردان در رابطه با عواطف، اعتماد به نفس چندانی در خود احساس نمی کنند، تعجبی نیز نیست، چنان چه از کندوکاو وغور کردن در احساساتشان آنگونه که ما زن ها توقع داریم لذت نبرند.
•وارد شدن به دنیای احساسات و عواطف، مردها را از احساس تسلط و کنترل خارج می کند. چنان چه مردی در کاری احساس توانایی نکند، احساس می کند از ناحیه ی آن تحت کنترل قرار گرفته است.این به آن معناست که نه تنها کنترل اوضاع را در دست ندارد بلکه خود تحت کنترل قرار گرفته است. این احساس مردان را می ترساند و فراری می دهد. لذا مردها گرایش چندانی به این قبیل صحبت ها نشان نمی دهند، زیرا در آن مهارت چندانی ندارند.
تا به حال اتفاق افتاده احساس کنید چاق شده اید و بخواهید که به پیاده روی بروید یا در یک دوره ی ورزشی اروبیک ثبت نام کنید؟ ایده جالبی به نظر نمی آید، نه؟! این به آن دلیل است که در آن مهارت چندانی در خود احساس نمی کنید. لذا احساس می کنید برایتان یک بار اضافی شده است. خب، به طرز مشابهی نیز مردها به هنگام صحبت درباره ی احساسات و عواطفشان از خود مقاومت نشان می دهند. حقیتقت آن است که:
مردها مهارت چندانی در این زمینه ندارند.
بنابراین تمرینات احساسی و عاطفی نظیر صحبت کردن راجع به احساسات، بیان تردیدها و نگرانی ها و یا حتی مطالبه ی نیازها و خواسته ها برای بسیاری از مردها درست همان گونه که یک کوهنوردی 5 مایلی چنان چه آمادگی لازم را نداشته باشید برای شما نیز تنشی سنگین محسوب خواهد شد.

اشتباهات زن ها

1-ما نا آشنایی مردها به احساسات و عواطف را به غلط به حساب لجبازی و مقاومت آن ها می گذاریم. و آن را به خاطر بی احساس بودنشان سرزنش می کنیم.
اکثر مردهایی که با آن ها مصاحبه کرده ام از این که زن ها آن ها را به کرات بی احساس، سرد و غیر منطقی بر چسب زده اند، عصبانی و رنجیده اند. حائز کمال اهمیت است درک کنید، بی احساسی مردها، افسانه ای بیش نیست.
مردها درست به اندازه ی ما زن ها و حتی در برخی از موارد بسیار نیز، احساسی تر هستند.
مردها همیشه به سادگی ما زن ها به احساساتشان دسترسی ندارند. بنابراین چنین به نظر می رسد احساس ندارند. در حالی که حقیقت تنها این است که با احساساتشان در تماس نیستند.بنابراین هنگامی که از نامزد یا همسرتان می پرسید: «چه احساسی داری؟»از ترس احمق جلوه کردن یا اعتراف به این که پاسخ این سؤال را نمی داند (یا به یاد داشته گفتن نمی دانم برای مردها بسیار مشکل است) ممکن است پاسخ گوید:«هیچی»
2-ما انتظار داریم مردها با همان سرعت ما زن ها با احساساتشان تماس برقرار کنند.نه همه، اما اکثر زن ها در رابطه با احساساتشان روان تر و ناطق تر از اغلب مردها هستند.چرا که در این رابطه تمرین بیشتری داشتند. اشتباه است از نامزد یا همسرتان انتظار داشته باشید ظرف تنها چند دقیقه از احساسات خودش سردرآورده و عواطف مدفون شده را درک کرده و به همان راحتی شما نیز ترس ها و آسیب پذیریش را با شما در میان بگذارد. در این جا منظورم هرگز آن نیست که مردها توانایی مهارت در بیان احساسات را ندارند. ظرف ده سال گذشته از طریق سمینارهای مختلفم با مردهای بسیاری کار کرده ام که به موفقیت های چشمگیری در این زمینه رسیده اند.مهارت در این زمینه برای مردها مستلزم تمرین می باشد تا بتدریج از قید عادات بد گذشته رها شده و آن ها را باعادات جدیدتر و سالم تری جایگزین نمایند.
3-ما زن ها چنین فرض می کنیم که چون مردها از لحاظ فکری ناطق و گویا هستند، پس به لحاظ احساسی نیز همین گونه خواهند بود. آیا تا به حال شده مردی موفق، تحصیل کرده، روشنفکر و خوش صحبت را دیده باشید و فرض را بر این بگذارید که از لحاظ احساسی و عاطفی نیز ناطق و گویا خواهد بود؟
در یک سمینار با مردی آشنا شدم که یکی از سخنرانان بود.او بسیار خوش صحبت می نمود و با حساسیتی فوق العاده سخن وری می کرد. در ضمن بسیار نیز با سواد و در زمینه های فلسفه و روانشناسی کاملاً مطلع به نظر می رسید. چنین مردی برای بسیاری از زن ها جذاب و خواستنی محسوب می شود.بعد از مدتی با یکدیگر بیشتر آشنا شدیم و چشم انداز ازدواج با این مرد برایم بسیار جالب می نمود.هر بار که با هم بیرون می رفتیم، صحبت های فوق العاده ای درباره ی مفهوم زندگانی، بین ما ردو بدل می شد. او اشعار نغز و زیبای زیادی می دانست، اما بعد از گذشت مدتی از آشنایی ما متوجه موضوع عجیب و غریبی شدم. او هرگز راجع به احساساتش با من صحبت نمی کرد.عقاید و نظریات خود را راجع به تحلیل های متفکرانه خود به من ارائه می داد، اما هرگز احساساتش را به من ابراز نمی کرد. طولی نکشید که دریافتم برای او صحبت کردن از زبان «سرش» بسیار راحت است، اما نمی تواند براحتی از «دل»و«قلب» خود صحبت کند.در واقع بعداً اعتراف کرد: یکی از دلایلی که باعث شده خیلی متفکر جلوه نماید، این است که نمی خواسته با احساساتش روبرو شود. او از دانسته هایش، به منظور سرباز زدن از احساسات و عواطفش استفاده می کرد.
هرگز نگذارید مردهای سخنور، گویا و خوش صحبت شما را به اشتباه بیاندازند.ممکن است در درون این قبیل مردها پسر بچه هایی بسیار ترسیده و وحشتزده وجود داشته باشند که به سختی می توانند کوچک ترین احساسات و عواطف خود را نشان دهند.

عکس العمل مردها

هنگامی که مردها را محکوم می کنید احساساتی نیستند، آن ها احساس می نمایند، مورد انتقاد واقع شده اند و این که زن ها نمی توانند خوب درکشان کنند و با سردشدن به لحاظ عاطفی، از شما انتقام می گیرند و در مقابل برخورد احساسی که مطلوب شماست، مقاومت می ورزند.نتیجه آن می شود که:
•در مقابل شما شورش می کنند.
•در مکالمه و گفتگو با شما شرکت نمی نمایند.
•از دستتان عصبانی شده و با متهم کردنتان به این که بیش ازحد احساساتی هستید، به شما حمله می کنند.
هنگامی که مردی نسبت به احساسات واقعی خود آگاهی و اطلاع چندانی ندارد، از طرف شما تحت فشار قرار می گیرد و سعی می کند موضوع را عوض کرده، یا با گفته هایش به شما بتازد، تا بدین وسیله برای در تماس گرفتن با احساسات خودش کمی برای خود وقت خریداری کرده باشد.

راه حل:

1-احساسات و عواطف خود را به یک باره بر سر نامزد یا همسرتان نریزید و او را تحت فشار قرار ندهید، تا سریعاً به شما پاسخ بدهد. اندکی زمان بدهید، صبورتر باشید وواضح تر صحبت کنید.هنگامی که با یک خارجی که زبان شما را نمی داند، صحبت می نمایید، سعی می کنید آرام تر و شمرده تر حرف بزنید، این طور نیست؟ در این جا منظورم این نیست که می بایست به گونه ای با نامزد یا همسرتان صحبت کنید که گویی بی سواد است، بلکه منظورم این است که کمتر عجله کرده و گفته هایتان را واضح تر بیان کنید. بدین ترتیب همسرتان کمتر ناراحت شده و این وقت را می یابد تا با احساسات خود تماس برقرار کند. مسئله ای نیست، چنان چه اندک زمانی به سکوت بگذرد، پس سعی نکنید این سکوت را با کلمات پر کنید.
هنگامی که نامزد یا همسرتان ساکت است، به این معنی نیست که به شما بی توجه می باشد، بلکه به این معناست که ذهنش مشغول پردازش اطلاعاتی شده که به او داده اید و یا این که سعی می کند، با احساسات خود تماس برقرار کند.
روش نادرست: او را متهم نمایید که از لحاظ عاطفی و احساسی بسته و ناتوان است و این که اصرار بورزید، مکالمه را همان جا و همان لحظه تمام کرده و به شما پاسخ بگوید.او را تعقیب کنید، سرش داد بزنید، گریه کنید و به این خاطر که پذیرای شما نبوده و شما را پس زده، سرزنشش کنید.
روش درست:به او بگویید، «فکر می کنم کمی زیاد صحبت کرده و تو را خسته کردم. بنابراین بهتر است کمی به یکدیگر وقت بدهیم، تا بتوانیم راجع به احساسات خود بیندیشیم و بعداً دوباره صحبت کنیم.دوستت دارم و مطمئنم که حتماً می توانیم این موضوع را حل و فصل نماییم.»
2-سعی کنید همسرتان را نوازش کرده، دست هایش را بگیرید، یا وی را در آغوش گرفته، سرتان را روی بازوهایش بگذارید تا بتواند از «سر»خود بیرون آمده و به دل و احساسات خود رجوع کند. این سریع ترین و در عین حال ساده ترین روشی است که شما می توانید با استفاده از آن به مرد زندگیتان کمک کنید، تا با احساسات خود تماس برقرار کند. مرد هاهویتشان را بیشتر از بدن خود می گیرند، پس تماس جسمانی می تواند او را از این که تماماً منطقی، تحلیلی و استدلال گر باشد بیرون کشیده و به الگوهای احساسی تر و آسیب پذیری سوق دهد.
هنگامی که نامزد یا همسرتان به سختی احساساتش را ابراز کرده یا به سختی به احساسات شما گوش فرا می دهد، او را در سکوت در آغوش بگیرید.
این روش، ظرف تنها چند لحظه می تواند مکالمه ی شما را از یک نبرد
قدرت به داد و ستدی دوستانه و عاشقانه بدل سازد.

روشهای غلبه بر پیرشدن درخانمها

آیا تا به حال دقت کرده اید چقدر خانم ها از اینکه روزی پیر شوند می ترسند؟ احتمالاٌ خیلی ها را می شناسید که سنشان را دروغ می گویند. سن خیلی وقت ها از آن حرف های ممنوعه است که جلوی خانم ها نباید حرفی از آن وسط بکشید. اما چرا؟ چرا خانم ها اینقدر از پیر شدن می ترسند؟ به نظر من این تا حد زیادی به وضعیت جامعه برمی گردد. خیلی وقت ها خودِ خانم ها هم در این زمینه مقصر هستند چون بر این عقیده که خیلی بد است اگر پیر شوند دامن می زنند.
از چه می ترسیم؟
اما ترس ما از چیست؟ وقتی پیر می شوید بدنتان دچار تحولاتی می شود. پوست صورت و دست هایتان شل شده و چروک برمی دارد. زنان دیگر قادر به بچه دار شدن نیستند. اما دیگر از چه واهمه داریم؟
خیلی وقت ها می ترسیم که هرچه که پیرتر شویم شانس کمتری برای عاشق شدن داشته باشیم. یا ممکن است ما عاشق کسی شویم اما طرف مقابل به خاطر پیر بودن ما تمایلی به ما نداشته باشد.
چرا از آن می ترسیم؟
با نگاه کردن به هالیوود و هنرپیشه های آن می توانید گذر عمر را حس کنید. معروف ترین و دوست داشتنی ترین هنرپیشه های مرد آن الان پیرتر شده اند. به جرج کلونی فکر کنید یا شان کانری. این هنرپیشه ها با اینکه پیر شده اند اما هنوز معروف هستند. در چشم خانواده هایشان هنوز سمبل جذابیت هستند و فیلم های زیادی هم برای بازی کردن به آنها پیشنهاد می شود. به نظر نمی رسد که پیر شدنشان جلوی موفقیتشان را گرفته باشد. شاید حتی به آن کمک هم کرده است.
جراحی پلاستیک مسئله دیگری است که پیر شدن هنرپیشه های زن را پنهان کرده است. الان دیگر خیلی عادی شده است که برای خلاص شدن از شر چین و چروک ها دست به جراحی پلاستیک بزنیم. هرچه خانم ها جراحی پلاستیک بیشتری انجام می دهند بیشتر به بد بودن پیری پی می بریم. اشکالی ندارد که سن ما پنجاه ساله باشد اما نباید پنجاه ساله به نظر برسیم.
وقتی خانم ها به پایان ساعت بیولوژیکی بدنشان نزدیک تر می شوند که باعث می شود دیگر نتوانند بچه دار شوند، به نظر می رسد که در نظر بعضی ها شکسته می شوند. بالا رفتن سن بخش مهمی از آنچه که باعث می شود یک زن را زن بنامیم از او می گیرد. اگر دیگر نتوانید بچه به دنیا بیاورید پس دیگر یک زن کامل نیستید. واقعاً ناراحت کننده است که دیگران اینطور فکر می کنند. ما نباید بگذاریم توانایی بچه دار شدن زنانگی ما را تعریف کند که از دست دادن آن از محبوبیتمان بکاهد.
چه باید کرد؟
اولین جایی که باید تغییرها را بررسی کرد، درونمان است. اگر بالا رفتن سن در خانم ها را دوست ندارید، از اینکه سنتان را بگویید نترسید. شصت سالتان است؟ چه اشکالی دارد از پشت بام آنرا فریاد بزنید که همه بشنوند. یائسه شده اید؟ به همه بگویید که چقدر عالی است و چه احساس خوبی دارید. وقتی خانم ها سعی کنند با بالا رفتن سن در گروه خودشان کنار بیایند آنوقت به کل جامعه سرایت خواهد کرد. آنوقت می بینید که مردها چطور از جذابیت مریل استریپ داد سخت می دهند. این ممکن است، فقط به کمک همه ما نیاز است.
ما در دنیایی زندگی می کنیم که همه دغدغه جوان و زیبا به نظر رسیدن است. خیلی از ما در مواجهه با اینهمه حوان در جامعه احساس ترس، تنهایی و پشیمانی می کنیم که موجب افسردگی می شود و فکر می کنیم که بهترین سالهای عمرمان را پشت سر گذاشته ایم.
باید دیدگاهتان را درمورد پیر شدن بطور کلی تغییر دهید. اگر بتوانید لذت و شور جوانی را دوباره به خودتان برگردانید چه؟ اگر زندگیتان را هنوز سرشار از ممکن ها، فرصت ها و هیجانات ببینید چه؟
خیلی وقت ها ناراحتی و درگیری ما با از دست دادن جوانی باعث می شود نتوانیم خوب به تغییراتی که در ما ایجاد می شود و اسراری که پیش رویمان است خوشامد بگوییم. اینجا 8 راه معرفی می کنیم که به شما کمک می کند دیدگاهی مثبت و عالی نسبت به پیر شدن پیدا کنید.
1. روابطتتان را وسعت بخشید.
هرچه پیرتر می شویم، اینکه برای کسی مهم باشیم و حداقل با یک نفر احساس ارتباط عمیق کنیم هم مهمتر می شود. این افراد چه خانواده و چه دوستانتان باشند، اگر بطور مداوم با آنها در تماس باشید، مرتب به آنها تلفن کنید و با آنها بیرون بروید، دیگر برایشان مهم نخواهد بود که ظاهرتان چه شکلی باشد و آنچه در عمق وجود شماست برای آنها مهم می شود. تجربیات سخت همیشه ناراحت کننده هستند اما دوستانی که در کنارمان داریم مثل سایبانی ما را از اثرات آن حفاظت می کنند.
2. با معنویت ارتباط برقرار کنید.
باید با چیزی غیر از واقعیات و برنامه های روزمره مان تماس داشته باشیم. چه از طریق مدیتیشن باشد چه عبادت یا تجربیات انسانی که انسانیت ما را به ما نشان می دهد، می توانیم به زندگیمان معنا و مفهوم دهیم که باعث می شود فراتر از چیزی رویم که هستیم.
3. تفاوت ایجاد کنید.
قدرت و استعداد درونی خود را پیدا کنید، آنرا دنبال کنید تا تغییر در زندگی ایجاد کنید.
4. مراقبت سلامتیتان باشید.
همه ما می دانیم که دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم از میان همه گروه های غذایی بدنمان را تقویت کرده و از بروز بیماری ها جلوگیری می کند. ورزش مناسب و منظم نیز هم از نظر جسمی و هم فکری به ما انرژی می دهد. اما سعی نکنید دنبال سلامت ایدآل باشید یا از مریض شدن بترسید. آنچه باید را انجام دهید و در گستردگی عمیق تر از خودتان غوطه ور شوید.
5. هوشتان را ورزش دهید.
با مطالعه زیاد و خوب گوش دادن می توانیم با افراد و نظرات مختلفی آشنا شویم. زندگی درونی ما تقویت شده و با کنجکاوی و نظم، یادگیری، پذیرش، و ساخت چیزهای تازه گذشته مان را بهتر درک می کند.
6. خلاقیتتان را تقویت کنید.
با ارتباط برقرار کردن با زیبایی جهان، قدرت خلاقیت و ساخت چیزهای جدید و پیدا کردن راه حلهای تازه را در خودمان آزمایش می کنیم. چه در هنر باشد، چه در باغبانی، چوب بری و یا در ارتباطاتمان، حس می کنیم چیزی قوی تر ما را سرشار می کند، از ذهن و فکرمان می گذرد و جهان را—و خودمان را—غنی تر و زیباتر می سازد.
7. از طبیعت لذت ببرید.
وقتی راه می روید، کوه نوردی می کنید، یا کنار ساحل دریا استراحت می کنید، نفس عمیق بکشید و به زیبایی جنگل ها، کوه ها، و دریاچه ها فکر کنید. با گذشت سالها چنین ارتباطی با طبیعت حس ارتباط با چیزی ماندگار، جادویی و آرامش بخش به ما می دهد.
8. میراثتان را بسازید.
وقتی به این فکر می کنم که چطور می توانم به بهترین صورت وقتم را بگذرانم، آنچه که از من پس از مرگم باقی می ماند اهمیت زیادی برایم پیدا می کند. به همین خاطر است که خوب است بیشترین زمانتان را با بچه هایتان بگذرانید و تا می توانید با آنها خوش باشید. با اینکار خوبی درون شما در آنها هم ریشه می دواند و آنها هم تا آخر عمر با آن زندگی می کنند. همه باید کار کنیم تا بتوانیم زندگیمان را بگذرانیم اما هر لحظه ای که پیدا می کنید را برای مرتبط کردن فعالیت هایتان با آنچه از شما باقی می ماند و میراثتان صرف کنید. مثل درخت هایی است که می کارید، یا هنری که نقاشی می کنید، می نویسید یا می سازید. وقتی خودمان را به درون آدم ها و چیزهایی بریزیم که ما را ادامه بدهند بالا رفتن سن کمتر ناراحت کننده خواهد شد.
این وظیفه ماست که همه تلاشمان را در این راه به کار بگیریم. بااینکار ممکن است حتی متوجه پیر شدنمان نشویم.