بدون ورزش کالری زیادی بسوزانیم

1- گرسنه بخوابید:
اگر دیر وقت شام می‌خورید، و یا اینکه زود شام می‌خورید، اما قبل از خواب دوباره میان وعده مصرف می‌کنید، بهتر است به جای این کارها گرسنه به رختخواب بروید و قبل از خواب معده را خالی نگه دارید. زیرا وقتی که خواب هستید بدن شما کالری مصرف می‌کند در حالی که شما غذای اضافی‌ای نخورده‌اید. بنابراین هنگامی که از خواب بیدار می‌شوید کالری بیشتری سوزانده‌اید.

2- آب خنک بنوشید:
نوشیدن آب علاوه بر فوایدی که دارد می‌تواند جلوی اشتها را گرفته و به کاهش وزن کمک کند. اما برای سوزاندن کالری بیشتر آب خنک بنوشید چون برای تعدیل دمای بدن پس از مصرف مایعات خنک کالری بیشتری مصرف می‌شود. نوشیدن 8 لیوان آب خنک در روز، 70 کالری بیشتر می‌سوزاند.

3- بی قرار باشید!:
تکان دادن بدن، پاها، حرکت دادن دستها، انگشتان و هر حرکت عضلانی حتی جویدن آدامس هم مقداری کالری مصرف می‌کنند. پس بی حرکت ننشینید.

4- بخندید!:
تا می‌توانید بخندید. خندیدن هم کالری مصرف می‌کند و هم برای سلامت شما اثرات مفیدی دارد. حتی اگر به جای فیلمهای معمولی، فیلم کمدی تماشا کنید 20 درصد کالری بیشتری مصرف می‌کنید. پس به دنبال فیلمهای خنده‌دار باشید و مجلات و کتابهای طنز بخوانید.

5- غذاهای ادویه دار بخورید:
محققان می‌گویند ادویه‌هایی مانند فلفل قرمز، زیره سبز، و کاری چند دقیقه پس از خوردن موجب افزایش متابولیسم بدن می‌شوند. در مقایسه با غذاهایی که ملایم هستند، غذاهای ادویه دار و تند کالری بیشتری می‌سوزانند.

6- پروتئین مصرف کنید:
پروتئین غذای خود را اضافه کنید. مخصوصا لبنیات را به رژیم غذایی خود بیفزایید. این کار باعث می‌شود که بدن نیاز به استفاده از سلولهای عضلانی و تجزیه آنها نداشته باشد و شما بافت عضلانی بیشتری داشته باشید. هرچه بافت عضلانی شما بیشتر باشد کالری بیشتری خواهید سوزاند.

زایمان در آب

سال ‌های زیادی است که متخصصان از شیوه‌ های مختلفی برای کاهش درد زایمان استفاده می ‌کنند، راه‌ های مختلفی با فواید و عوارض متفاوت.

کارشناسان و متخصصان ایرانی هم در این رابطه تلاش‌ های زیادی انجام داده و می ‌دهند؛ تا جایی که در سال‌ جاری، انجمن علمی مامایی، کارگاه دو روزه ی زایمان در آب را برای ماماها برگزار کرد تا بدین طریق زایمان فیزیولوژیک و استفاده از روش‌ های غیر دارویی کاهش درد زایمان، رواج بیشتری پیدا کند.

تاریخچه ی کشف موضوعی که برای این کارگاه انتخاب شده بود(یعنی زایمان در آب) به سال 1803 برمی گردد. تا آن زمان از خواص بی‌ دردی آب برای زایمان استفاده نمی ‌شد. اما در همان سال، در فرانسه زنی پس از تحمل 48 ساعت درد زایمان، برای تسکین درد، وارد وان آب گرم شد و ادامه ی زایمان وی سریع و کم درد انجام گرفت تا جایی که فرصت خروج از آب را پیدا نکرد و در همان جا نوزادش متولد شد. این موضوع باعث شد محققی روسی به نام ایگور چارکوفسکی روی زایمان در آب مطالعاتی انجام دهد. تا جایی که دخترش وتا در سال 1963 میلادی با وزن 2/62 پوند، نارس در آب به دنیا آمد.

در این جا این سؤال مطرح می‌ شود که آب با چه مکانیسمی می ‌تواند در کم کردن درد زایمان نقش داشته باشد؟

دکتر ناهید خداکرمی، دکترای تخصصی بهداشت باروری و دبیر انجمن علمی مامایی در جواب، به ترکیب اصلی بدن انسان که از آب تشکیل شده اشاره کرده و در ادامه از خاصیت ریلکس کردن آب می ‌گوید: آب با کم کردن سفتی عضلات و در نهایت ریلکس شدن آن ها، همراه با تحریک ترشح ماده اندورفین نقش مؤثری در حس تحمل درد زایمان ایجاد می‌ کند و مادر، هم در مرحله اول و هم در مرحله دوم زایمان درد کمتری را حس خواهد کرد.

هر چند که این خاصیت ذکر شده ی آب، مهم‌ ترین اثر آن محسوب می ‌شود اما فواید دیگری برای زایمان در آب عنوان شده است؛ دبیر انجمن علمی مامایی در این باره به مواردی همچون پارگی‌ های کمتر حین زایمان و تولد خوشایند‌تر نوزاد اشاره می ‌کند. بنا بر گفته ‌های خداکرمی، مادر در دو مرحله زایمان می ‌تواند در آب قرار گرفته و از خاصیت بی ‌دردی آن استفاده کند.

زیبا تقی‌ زاده، دکترای بهداشت باروری ضمن تأیید گفته‌ های خداکرمی به برخی دیگر از فواید زایمان در آب اشاره کرد: تحقیقات مختلف نشان داده که آپگار کودکان متولد شده در ‌آب(وضعیت سلامتی جنین در 5 دقیقه ی اول بعد از تولد) نسبت به کودکان متولد شده در خشکی بهتر و نیاز مادر به مسکن کمتر بوده است. اما طول مدت زایمان کمتر نشده و از این جهت تفاوتی بین زایمان در آب و زایمان در خشکی وجود ندارد.

زمان ورود به آب

مادر در دو مرحله می ‌تواند در آب قرار گیرد. دبیر انجمن علمی مامایی در این باره می‌ گوید: زایمان دارای 3 مرحله است. مادر در مرحله اول(هنگام فاز فعال زایمان) و مرحله دوم زایمان می ‌تواند از بی ‌دردی آب استفاده کند.

در واقع مادر تحت نظر پزشک زمانی که دهانه رحم به اندازه چهار تا پنج سانتی متر باز شده است(مرحله فعال زایمان) وارد آب می ‌شود و هنگام خروج جنین، از آب خارج می ‌شود(لازم به ذکر است ورود به آب، قبل از این زمان به ‌دلیل اثرات تسکین‌ دهنده ی زیاد آب، ممکن است منجر به تاخیر مراحل بعدی زایمان شود).

در این روش، خروج جنین در بیرون آب انجام می ‌شود.

آن چه از گفته‌ های این کارشناسان برمی ‌آید این است که در هر شرایطی باید قطع بند ناف جنین و مرحله ی سوم زایمان در خارج از آب صورت گیرد و درصورت نیاز به برش زایمانی، برای خروج راحت ‌تر جنین، این کار نیز باید در خارج از آب انجام شود. امکان کنترل قلب جنین تا هنگام زایمان در آب وجود دارد.

تحت هر شرایطی مرحله ی سوم زایمان که خروج جفت است حتما باید

در خارج از آب صورت گیرد

دمای آب

دمای آب به ‌طور متوسط 36 تا 5/37 درجه است که در مرحله ی اول زایمان می ‌تواند تا 40 درجه هم رسانده شود. از آن جایی که این تغییرات دمایی می ‌تواند باعث کاهش آب بدن مادر شود، در جبران آن می ‌توان از نوشیدنی ‌های مناسب استفاده کرد.

اما در هر صورت در همین جا قابل ذکر است که این تغییر دمایی که به هنگام خروج از آب صورت می ‌گیرد برای برخی از مادران خوشایند نیست یا حتی می ‌تواند باعث تب و لرز آن ها شود.

زایمان در آب برای همه مادران مناسب نیست

بر اساس گفته‌ های دکتر تقی‌ زاده در موارد زیر نباید زایمان در آب صورت گیرد:

* دوقلویی

* جداشدگی زودرس جفت

* زایمان زودرس

* بیماری‌ های زمینه ‌ای مادر(مانند بیماری قند، فشار خون و برخی بیماری ‌های پوستی)

* وزن جنین بیشتر از 4 کیلوگرم

* پارگی زودرس کیسه آمنیون

* عفونت

* وضعیت ‌های غیرطبیعی جنین

* عدم ‌دسترسی به امکانات احیای نوزاد

تحقیقات

زایمان در آب به ‌رغم قدمت طولانی، هنوز نتوانسته بیش از 4 تا 5 درصد جمعیت جهان را به ‌خود اختصاص دهد چرا که در مورد فواید و عوارض آن بحث ‌های زیادی وجود دارد.

عفونت از جمله عوارض مطرح شده است که هنوز به اثبات نرسیده است. طبق تحقیقات ارائه شده در کارگاه زایمان در آب یک مورد پنومونی(عفونت ریه) نوزاد دیده شده که البته در این مورد، زایمان در وان منزل بدون حضور ماما و در وانی با دمای تنظیم نشده ی آب و بدون پمپ تخلیه صورت گرفته بود.

این در حالی است که از ضروریات استفاده از این شیوه حضور مستمر ماما و وجود وان یا حوضچه آبی با پمپ تخلیه است تا درصورت ایجاد هرگونه خون ریزی یا آلودگی، آب با پمپ تخلیه شود. از طرفی آب سرد می ‌تواند جنین را در معرض عفونت ریه قرار دهد.

علاوه بر این، دو مورد آمبولی نوزاد دیده شده است که باز هم در این موارد نمی‌ توان قضاوت درستی کرد چرا که در این موردها بند ناف دور گردن پیچیده شده بود و قطع بند ناف داخل آب صورت گرفته بود در حالی که باید در خارج از آب اقدام به این کار کرد.

زگیل بسیار مسری است

بدن ما همواره در معرض خطر بوده و گهگاه پذیرای مهمان‌های ناخوانده‌ای می‌شود که ممکن است واکنش‌های متفاوتی در مقابل ایـن گـونـه عوامل نشان دهد. ویروس‌ها، باکتری‌ها و عوامل حـسـاسـیـت‌زا از ایـن دسـتـه عـوامل هستند.

زگیل هم یکی از واکنش‌های بدن است که به دنبال ورود ویروس‌ها ایجاد می‌شود. دانه ی معمولا ریزی که از لحاظ ظاهری خوش ‌قیافه نیست و موجب آزار و ناراحتی بیمار می‌شود و همین عامل، بیشترین دلیل تلاش بیماران برای درمان آن است.

زگیل، برآمدگی کوچک و تومور خوشخیم پوستی است که بر اثر آلودگی به نوعی ویروس ایجاد می‌شود. در واقع زگیل رشد غیر سرطانی پوست و نوعی اختلال سیستم ایمنی به حساب می‌آید. زگیل‌ها در بیشتر موارد شامل یک یا چند نقطه ریز سیاه و در حقیقت عروق خونی منعقد شده هستند. آنها به رنگ پوست، سفید، صورتی یا قهوه‌ای مایل به زرد هستند، سطحی ناهموار دارند و معمولا جز خارش، عارضه شدید دیگری ندارند. ولی انواعی از زگیل‌ها سرطانی می‌شوند؛ از این میان می‌توان به زگیل‌های ناحیه تناسلی اشاره کرد.

به طور کلی زگیل انواع مختلفی دارد که شامل زگیل معمولی، زگیل پا، زگیل مسطح، زگیل تناسلی، زگیل نخی ‌و زگیل قارچی است که بیشتر در کف دست‌ها، پاها، کناره ناخن، پشت دست و حتی داخل دهان دیده می‌شود.

زگیل چگونه ایجاد می‌شود؟

حتما تا به حال شنیده‌اید که می‌گویند اگر به گربه آب بپاشید، زگیل درمی‌آورید؛ تعبیری که گوش‌هایمان از کودکی با آن آشناست. اما باید گفت که آب پاشیدن به گربه هیچ ربطی به زگیل درآوردن ندارد، بلکه زگیل تنها نوعی اختلال سیستم ایمنی بدن است که بر اثر آلودگی با نوعی ویروس ایجاد می‌شود. البته زگیل زمانی ایجاد نشانه می‌کند که به دلیل اندازه و شکل، ناخوشایند می‌شود.

زگیل معمولی از طریق تماس مستقیم با ویروس ایجاد می‌شود. این ویروس حتی می‌تواند از طریق حوله آلوده یا لوازم شخصی فرد مبتلا منتقل شود. ولی به طور کلی سیستم ایمنی افراد با هم متفاوت است و پاسخ‌های مختلفی به ویروس می‌دهد و لزوما هر کسی که با ویروس در تماس است، به زگیل مبتلا نمی‌شود.

آیا زگیل یک بیماری مسری است؟

بله. زگیل بسیار مسری است و به راحتی از طریق تماس پوستی می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. زگیل از طریق تماس مستقیم یا وسایل آلوده منتقل می‌شود و از زمان ورود ویروس تا بروز زگیل، چند ماه طول می‌کشد. خطر سرایت زگیل در زگیل‌های تناسلی بیش از دیگر انواع آن است و در این شرایط همسر فرد آلوده باید تحت بررسی قرار گیرد.

زگیل از راه تماس نزدیک به همراه سایش و فشار، مثل فشردن دست یکدیگر، گاز گرفتن دست آلوده و انگشت در دهان کردن و استفاده از حوله آلوده و کفش‌های مرطوب در حمام و استخرها منتقل می‌شود.

چه افرادی بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند؟

معمولا در افـرادی کـه دچار ضعف سیستم ایمنی هستند یا از داروهای تضعیف‌کننده ایمنی بدن استفاده می‌کنند و در افراد مبتلا به ویروسHIV ، احتمال ابتلا به زگیل و تعداد ضایعات بیشتر است.

همچنین 92 درصد از بیمارانی که تحت پیوند کلیه قرار گرفته‌اند، پس از پنج سال به زگیل مبتلا شده‌‌اند. افرادی هم که بیشتر از حمام‌های عمومی استفاده می‌کنند، کودکانی که عادت به جویدن ناخن‌‌های خود دارند و نیز بیماران دیابتی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند.

زگیل در چه سنی شایع‌تر است؟

زگیل معمولا در کودکان و جوانان بروز می‌کند و میزان آن در میان مردان و زنان یکسان است. ولی به طور عمده می‌تواند در هر سنی دیده شود که بیشتر افراد 12 تا 16 سال مستعد ابتلا به آن هستند.

ایجاد زگیل در کودکانی که قبلا هم سابقه ابتلا را داشته‌اند، سه ‌‌برابر دیگر کودکان است. میزان شیوع زگیل در سیاه‌پوستان بیش از سفیدپوستان است.

آیا زگیل قابل درمان است؟

زگیل در بسیاری از موارد خود به خود ناپدید می‌شود، ولی در برخی افراد نیاز به درمان دارد و در بیشتر موارد اقدام به درمان، تنها برای جلوگیری از سرایت ویروس زگیل به سایر نقاط بدن و افراد دیگر انجام می‌شود.

زگیل‌های معمولی در کودکان طی مدت چند ماه یا حداکثر دو ‌‌سال خود به خود از بین می‌روند، ولی در صورت مقاوم ماندن و دردناک بودن زگیل باید به سرعت به پزشک مراجعه کرد.

در میان انواع زگیل‌ها، زگیل‌های تناسلی به دلیل احتمال سرطانی شدن، باید بلافاصله درمان شوند و به خصوص زنان مبتلا، باید به طور منظم آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند.

معمول‌ترین درمان‌هایی که برای زگیل استفاده می‌شود، شامل کاربرد اسید سالیسیلیک و اسید لاکتیک، سرما درمانی با نیتروژن مایع، استفاده از جریان الکتریکی (سوزاندن)‌، ایمنی‌درمانی با داروهای محرک سیستم ایمنی به صورت خوراکی و موضعی و جراحی با لیزر هستند. از این میان 70 ‌‌تا 80 درصد از زگیل‌های دست با استفاده از سرمادرمانی در مدت 12 هفته تا سه ماه درمان می‌شوند و به نوعی مناسب‌ترین روش درمانی، همین سرمادرمانی با نیتروژن مایع است که ویروس‌ها و سلول‌های حاوی ویروس را از بین می‌برد.

اما علاوه بر درمان‌های شیمیایی، برخی داروهای گیاهی و سنتی نیز هستند که در درمان زگیل نقش موثری ایفا می‌کنند. به طور مثال استفاده از عصاره سیر روی زگیل به مدت 7 تا 14 روز و روزی دو بار تاثیر 90 درصدی در درمان زگیل دارد یا استفاده از صمغ انجیر، عوارض درمان با درمان‌های شیمیایی و نیز مدت آن را به نصف کاهش می‌دهد.

آیا با درمان زگیل برای همیشه از شر آن خلاص می‌شویم؟

زگیل به دلیل ویروسی بودنش توانایی تکثیر زیادی دارد و می‌تواند بافت‌های سلولی اطرافش را نیز درگیر کند. بنابراین بعد از درمان هم، به دلیل وجود سلول‌های آلوده احتمال رشد و ایجاد زگیل‌های جدید وجود دارد. بنابراین تنها راه جلوگیری از عود زگیل و گسترش مجدد آن، درمان سریع است تا ویروس‌ها توانایی آلوده کردن سلول‌های دیگر را نداشته باشند.

چه عواملی بروز و بدتر شدن زگیل‌ها را افزایش می‌دهند؟

تماس با فرد آلوده مهم‌ترین راه انتقال است و در کنار آن عواملی چون کندن زگیل، دست دادن با افراد مبتلا، لیف زدن، شانه کردن یا اصلاح نواحی مبتلا به زگیل، سنگ پا کشیدن در زگیل‌های کف پایی، استفاده از ناخن‌گیر فرد آلوده، مرطوب بودن نواحی مبتلا به زگیل، استفاده از حوله و وسایل شخصی افراد مبتلا و نیز راه رفتن در حمام‌های عمومی و نیز استفاده از استخرها هستند که می‌توانند احتمال ابتلای فرد را به انواع زگیل افزایش دهد.

آیا زگیل جنبه وراثت دارد؟

برخی تحقیقات صورت گرفته عامل ایجاد زگیل را فعل و انفعال عوامل محیطی و ژنتیکی می‌دانند، به طوری که دسته‌بندی خانوادگی و تنوع نژادی زگیل، احتمال ارثی بودن آن را بالا می‌برد. فرزندان والدینی که سابقه ابتلا به زگیل داشته‌اند، حدود پنج برابر بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند و احتمال ابتلا به زگیل در میان خواهران و برادران یک خانواده نیز بیشتر است. در ضمن زگیل به دلیل ویروسی بودنش احتمال عود مجدد دارد.

بیماری‌های مقاربتی در زنان

متاسفانه این روزها شیوع بیماری‌ها و عفونت‌هایی که از طریق ارتباطات جنسی منتقل می‌شوند، بسیار گسترده‌تر شده و بسیاری از افراد در معرض خطرات ناشی از این بیماری‌ها قرار دارند. …
دکتر سعید جمشیدی، فوق تخصص بیماری های عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این باره توضیح میدهند :
آقای دکتر! بیماری های مقاربتی چه تعریفی دارند؟

بیماری های مقاربتی ناشی از عفونت های آمیزشی هستند که واگیر دارند و به طور عمده از طریق آمیزش جنسی با فرد آلوده انتقال می یابند. البته این عفونت ها در بیشتر کشورها شایع بوده و کشور ما نیز از این قاعده مستثنا نیست اما آمار نگران کننده ای نداریم.
باید گفت نقص در تشخیص و درمان اکثر این بیماری ها در مراحل اولیه ممکن است عوارض و مشکلات شدیدی از جمله نازایی، بارداری خارج از رحم، عفونت رحم و لوله های رحمی، سرطان های دستگاه تناسلی زنان، ناهنجاری های مادرزادی نوزادان، مرگ و میر داخل رحمی و یا دوره نوزادی و دردهای مزمن شکمی را ایجاد کند اما اکثر آنها اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شوند، قابل درمان هستند.

آیا بیماری های مقاربتی در خانم ها شایع تر است؟
بله، محیط دستگاه تناسلی زن به گونه ای است که احتمال ابتلای زنان به عفونت های تناسلی بیشتر از مردان است و این عفونت ها برای زنان مسایل و مشکلات بیشتری به وجود می آورند اما مردان هم در اثر عفونت های تناسلی ممکن است دچار ناباروری، درد طولانی مدت و بیماری های خطرناک (ایدز، هپاتیت و...) شوند.

این بیماری ها بیشتر با چه علایمی بروز می کنند؟
یکی از علامت های مهم عفونت های آمیزشی وجود زخم و ترشحات غیر عادی است و اکثر خانم های مبتلا به این بیماری ها با مراجعه به پزشک از درد زیر دل، مقاربت دردناک، ترشحات مهبلی، خون ریزی زیاد و طولانی مدت، سوزش ادرار، عادت ماهیانه دردناک، تب و گاهی تهوع و استفراغ و خون ریزی در فواصل عادات ماهیانه یا در زمان نزدیکی، وجود ترشحات چرکی، زخمی یا شکننده بودن دهانه رحم و زخم تناسلی شکایت دارند.

سوزاک یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی است. این بیماری در خانم ها چه علایمی دارد و از چه طریقی منتقل می شود؟
سوزاک یک بیماری عفونی قابل درمان و منتقله از طریق تماس جنسی است. باکتری ایجاد کننده سوزاک می تواند مجاری تناسلی، دهان و رکتوم را در هر دو جنس درگیر کند.
بانوان اکثرا بدون علامت هستند اما افزایش ترشحات مهبلی، سوزش به هنگام خروج ادرار و خون ریزی های نامرتب قاعدگی هم می تواند علایم ابتلا به این بیماری باشد.
در هر صورت، مجرای تناسلی و گردن رحم فرد مبتلا آلوده کننده است. در اینجا باید تاکید کنم که همه عفونت های آمیزشی علامت ندارند. به همین علت برای تشخیص دقیق لازم است از معاینه یا آزمایش کمک گرفته شود. در هر حال این بیماری از طریق ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری منتقل می شود.

در مورد سیفلیس هم که جزو بیماری های مقاربتی است، توضیح می دهید؟
سیفلیس در اثر تماس مستقیم با یک زخم از شخص مبتلا به شخص سالم منتقل می شود. ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی یا لمس کردن قسمت های عفونی از جمله راه های انتقال این بیماری است و علایم پس از گذشت مدت زمان 2 تا 4 هفته پس از ابتلا به صورت زخم های شدید گرد و بی دردی در محل عفونی شده پدیدار می شوند و مانند سوزاک درمان آنتی بیوتیکی دارد. البته بیماری کلامیدیا هم با استفاده از همین روش درمان می شود.

کلامیدیا هم جزو همین بیماری ها است؟
بله. کلامیدیا یکی از متداول ترین عفونت های باکتریایی مقاربتی به شمار می رود و در خانم ها موجب عفونت دهانه رحم می شود. چنانچه این بیماری به موقع درمان نشود می تواند مشکلات جدی را برای فرد ایجاد کند. نشانه ها و علایم بیماری غالبا بین یک تا 3 هفته پس از ابتلا به صورت افزایش اندک ترشحات رحمی (که در اثر ملتهب شدن دهانه رحم ایجاد می شود)، درد زیر شکم، احساس درد هنگام آمیزش جنسی و حتی سوزش و تورم دردناک چشم ها آشکار می شود اما ممکن است تا مدت زیادی هم نشانه ای ظاهر نشود.

همه این بیماری هایی که گفتید قابل درمان هستند. آیا بیماری مقاربتی غیر قابل درمان هم وجود دارد؟
تبخال ناحیه تناسلی یکی از مهم ترین این بیماری ها و یک عفونت ویروسی ناحیه تناسلی است که از راه آمیزشی انتقال می یابد. در حال حاضر نمی توان تبخال ناحیه تناسلی را معالجه کرد اما با درمان می توان علایم بیماری را تخفیف داد و از عود بیماری جلوگیری کرد. داروهای ضدویروسی خوراکی غالبا برای درمان اولین حمله عفونت تبخال ناحیه تناسلی و عود عفونت تجویز می شوند و در بعضی از بیماران این داروها ممکن است برای پیشگیری نیز تجویز شوند. البته نوع موضعی مالیدنی این داروها ضدویروسی نیز موجود هستند اما به اندازه خوراکی مؤثر نیستند. تاول های دردناک و زخم های باز که قبل از آن خارش، سوزش یا احساس آزردگی در ناحیه تناسلی وجود دارد، از علایم ابتلا به این بیماری است. هنگامی که علایم وجود ندارد، ویروس به حالت خفته درآمده است و وقتی که ویروس دوباره فعال شود، علایم باز می گردند اما بازگشت علایم به معنای عفونت جدید نیست. از طرفی، تاول ها ممکن است به درون مجرای تناسلی تا گردن رحم و نیز پیشابراه گسترش یابند. پس از چند روز، تاول ها می ترکند و از آنها زخم هایی کم عمق و دردناک بر جای می ماند که یک تا سه هفته به طول می انجامد ولی ویروس برای همیشه در بدن باقی می ماند.

زگیل تناسلی هم مشابه تبخال تناسلی غیرقابل درمان است؟
بسیاری از افراد جامعه این طور فکر می کنند اما ویروس عامل این بیماری (زگیل تناسلی) موجب زگیل در ناحیه تناسلی می شود. در ابتدا، زگیل های تناسلی کوچک، سفت و بدون درد هستند و ممکن است در ناحیه واژن باشند. همچنین ممکن است در اطراف مقعد به وجود بیایند و اگر در مراحل اولیه درمان نشوند، ممکن است بزرگ شوند و نمایی گل کلمی و گوشتی پیدا کنند اما اهمیت این زگیل ها در آن است که برخی از آنها ممکن است خطر سرطان دهانه رحم یا سایر سرطان های منطقه تناسلی را افزایش دهند. درمان آنها با یک پماد که روی ضایعه مالیده می شود، امکان پذیر است. البته راه های درمانی دیگر نیز وجود دارد که از جمله آنها می توان به فریز کردن آن با یک جسم بسیار سرد اشاره کرد که توسط پزشک انجام می شود.

همچنین برای برداشتن زگیل های بزرگ ممکن است نیاز به جراحی باشد.: چگونه می توان از ابتلا به بیماری های مقاربتی پیشگیری کرد؟
رعایت اصول اخلاقی و بهداشتی در روابط جنسی و نداشتن رفتارهای جنسی پرخطر، وفاداری به همسر و داشتن رفتار جنسی مسوولانه، خویشتن داری و اجتناب از روابط جنسی با شرکای جنسی متعدد، استفاده از کاندوم، شستشوی دستگاه تناسلی، ادرار کردن بعد از تماس جنسی، شستشو و انتخاب لباس زیر مناسب از جمله راه های پیشگیری از این بیماری ها هستند.

یک مکمل گیاهی معجزه‌گر که شما را جوا‌ن‌تر می‌کند

TA-65 ژنی را فعال می‌کند که موظف به تنظیم آنزیمی موسوم به تلومراز است. این آنزیم‌ به کنترل تقسیمات سلولی و طول عمر سلول‌ها کمک می‌کند.

سلامت نیوز: یک متخصص طب گیاهی اخیرا مدعی شده که موفق به تولید مکمل جدید ضد پیری شده است که هم اکنون در دسترس عموم مردم قرار دارد.

به گزارش ایسنا، دکتر ال سیرز در این باره خاطرنشان کرد که این روش درمانی جدید برای مقابله با پیری TA-65 نام دارد و در حال حاضر در آمریکا مجوز گرفته است.

TA-65 در واقع مولکولی است که از یک نوع گیاه چینی گرفته می‌شود و کمک می‌کند که سن بیولوژیکی فرد دوباره به عقب باز گردد و تست‌های خون نشان می‌دهد که افرادی که از این روش استفاده می‌کنند به لحاظ بیولوژیکی واقعا جوان‌تر می‌شوند.

به گزارش وب سایت ال سیرز ام دی، دکتر سیوز که خودش 54 سال دارد، ادعا می‌کند که پس از استفاده از TA-65 به مدت یک سال با انجام آزمایشات خونی از خود متوجه شد، سن بیولوژیک ریه‌هایش در حد 25 سالگی و سن قلب و عروق او در حد 35 سالگی کاهش یافته و جوان‌تر شده است.

وی می‌گوید: TA-65 ژنی را فعال می‌کند که موظف به تنظیم آنزیمی موسوم به تلومراز است. این آنزیم‌ به کنترل تقسیمات سلولی و طول عمر سلول‌ها کمک می‌کند.

وی شرح یافته‌های خود را در شبکه خبری سی بی اس و مجله نیوزویک منتشر کرده است. این مکمل اکنون در وب سایت شخصی دکتر ال سیرز ارائه می‌شود.